Het is druk in de ontbijtsalon: zondag wordt er een hardloopwedstrijd gehouden op de hoogste berg van Baskenland (1551 m), een aantal deelnemers logeert in het hotel. Om 9.00 uur pakken we naast het hotel de route van vandaag op en lopen naar de ingang van nationaal park “Aizkorri-Aratz”.

Ruim twee uur lopen we via een bospad omhoog. We stoppen regelmatig om snellopende jongelui te laten voorgaan. Eenmaal boven gekomen lopen we door een oude bomenlaan naar een kapel. Bij een zijdeur zit een man, we vragen hem of we de kapel van binnen mogen zien. Iets verderop komen we langs een woonhuis en een bar. De bar is gesloten, maar er zitten veel wandelaars op de picknickbanken. Nadat we wat koek hebben gegeten, vervolgen we de route.

Links van ons de berg Aitxun waarnaartoe morgen die run wordt gehouden. Hier en daar passeren we neolitische grafmonumenten: kleine grafheuvels of monolithen. Wanneer we wat schapenstallen zijn gepasseerd, kiezen we voor het parallelle pad door het bos. Na 2 km komen we weer op het brede pad. Daarna lopen we tot we bij een open veld komen. We gaan aan de rand zitten om te lunchen. Het is inmiddels warm geworden door de zon die uitbundig schijnt. Ik rits de pijpen van de broek. We beginnen aan een lange afdaling over een breed pad. Wanneer we wat lager komen, kijken we uit op een grote vlakte. Daarin ligt Araia, de bestemming voor vandaag.

Rond 18.30 bereiken we het stadje. Naast de kerk is een café met een terras. Daar gaan we zitten en drinken een biertje. Voor onze overnachting moeten we nog een dik half uur lopen naar een industriegebied langs de snelweg, waar we het enige beschikbare hotel in de omgeving hebben geboekt. Het blijkt bij een benzinestation te staan, met een grote parkeerplaats voor vrachtwagens. We gaan er binnen en stappen in de wereld van de truckers. We regelen de kamer en verfrissen ons om te gaan eten.

We lopen langs de lange bar naar het restaurantgedeelte, dat al vol mannen zit. Op grote tv schermen wordt voetbal uitgezonden, Champions League finale Real Madrid-Liverpool. We krijgen een tafel toegewezen en kiezen uit het dagmenu à 10,90 euro vooraf resp. pompoensoep en zwarte rijst met inktvis, en vervolgens gebakken zeebrasem. Ook nog keuze uit een vitrine vol toetjes. Onze lekkerste maaltijd tot nu toe! Door de kakofonie kunnen we elkaar nauwelijks verstaan. Daarom bespreken we de volgende etappes en overnachtingsmogelijkheden maar op onze kamer (met uitzicht op rijen geparkeerde vrachtauto’s).