Om 8.30 uur gooi ik de sleutel in de postkast en vertrek. Op de door Google aangegeven route wordt een ‘deviation’ aangegeven. Ik zoek mijn weg en besluit over Lopérec te gaan. De zon staat hoog aan de hemel en het wordt warm.

Hoog boven mij gaat een trein over het dal middels een brug met bogen. Daarna kom ik langs een oude watermolen. De rechte weg loop ik af en kom dan in in het dorp Lopérec. Ook hier is de kerk het centrum. Achter de kerk is een bar maar die is dicht. Tegenover de kerk is een kleine winkel waar ik banaan en water koop. De warmte begint onaangenaam te worden. Ik loop het dorp uit en begin meteen aan een lange klim.

Regelmatig moet ik even stoppen om op adem te komen. Bovengekomen spreekt een man, die een heg aan het knippen is, mij aan. Ik praat even met hem over de Tro Breizh. Verder lopend zie ik op de kaart dat er een pad door het groen tussen de akkers gaat. Tot halverwege gaat het goed maar dan verspert een veeltakkige omgevallen boom de doorgang. Ik moet er langs zien te komen. Door de braamstruiken worstelend lukt het. Als verderop het weer lastig wordt besluit ik door de akker te gaan lopen. Uiteindelijk kom ik op een weg die over een brug komt en dan gaat het weer omhoog. De warmte drukt nu wel erg.

Boven aangekomen ga ik achter een kruisbeeld onder een boom in het gras zitten om te lunchen. Na een half uur loop ik verder. Via een aangegeven wandelpad door een bos bereik ik Brasparts. Ik passeer de kerk en ga naar het plein waar een bar is. Ik ga binnen zitten en neem een bier.

Noordwaarts loop ik daarna het dorp weer uit en kom bij mijn via Booking gereserveerde slaapadres. Het blijkt een groot gebouw van een organisatie ter bevordering van de belangstelling voor de natuur. Ik meld me bij de receptie. Een jonge vrouw gaat op zoek naar een kamer. Ik vraag meteen of ik twee nachten kan blijven. Na wat zoeken kan dat en even later sta ik onder de douche.

Rondom het gebouw zijn mensen bezig met onderhoudswerk. Het zijn vrijwilligers die het werk doen. Rond 17.00 uur ga ik in de hal zitten. Er komen wat mensen bij me zitten en vragen wat ik kom doen. Ik vertel over mijn wandeling. Er komen steeds meer mensen in de kring zitten. Ze zijn allemaal vol bewondering. Een van hen, Fanch vraagt of ik met hem mee wil naar de Mont St Michel, tien km noordelijk van Brasparts. Iedereen ken alleen die in Normandië maar in Finistère is er ook een. Dat wil ik natuurlijk wel. Ze komen allemaal voor de jaarvergadering. Ze vragen of ik daarna om 20.00 uur met ze mee kom eten. Ik heb een maaltijd besteld dus dat kan. Wanneer de vergadering een uur uitloopt zit ik in mijn eentje aan tafel.

Het gezelschap gaat rond een lange tafel staan. Dan komt de voorzitter mij toch vragen om mij bij hen te voegen. Op tafel staan bakken met schelpdieren die met een prikker uit de schelp worden gepeuterd en gegeten. Er wordt een aperitief bij gedronken. Ik spreek met de voorzitter over de organisatie. Hij is gepensioneerd als professor in techniek, maar organiseert festivals met diverse activiteiten op meerdere plaatsen in Bretagne. Morgen gaat hij met een groepje naar een boerderij in de buurt om te kijken hoe uit gras kledingstoffen wordt gemaakt. Hij nodigt me uit met hem mee te gaan. Natuurlijk wil ik graag mee. Als het gezelschap aan tafel gaat, ga ik naar mijn kamer. Ik ben blij dat ik hier terecht ben gekomen en een dag extra heb geboekt. Op mijn kamer bel ik Mariette en App met Menno.