Plouigneau – Plouzélambre

Om 7.30 uur gaan we ontbijten. Dominique heeft de tafel weer smaakvol ingericht. Er is zelfs volkoren brood, en eigengemaakte jam en yoghurt. Abrikozen en muffins krijgen we mee. Er wordt voor de hele dag regen voorspeld. We doen de regenkleding aan en nemen dan afscheid van Dominique. Ze zwaait ons uit.

Omdat we vanavond aankomen bij een boerderij waar geen maaltijd te krijgen is, gaan we eerst bij de supermarkt Proxy een blik linzen met vlees kopen en bij de bakker halen we voor de lunch pizzastukken. Dan lopen we om 9.30 uur het dorp uit via de D712. Over landweggetjes lopen we door een mooi heuvelachtig landschap naar het dorp Ponthou, dat aan de voet van de hoge spoorbrug ligt waar Mariette met de TGV over is gekomen.

Naast een grote slagerij is een bar waar we koffie kunnen drinken. Daarna lopen we omhoog naar de spoorweg. Er heeft tot 20 jaar geleden een stationnetje gestaan. Een rechte weg brengt ons daarna in Plouégat-Moysan. Bij de kerk slaan we rechtsaf en lopen dan 9 km over onverharde wegen en natuurpaden. Bij de kruising met een D-weg lunchen we in een bushuisje. Daarna lopen we door naar Lanvallec.

We hoopten op een bar, maar vinden slechts een gesloten restaurant. Op een bank pauzeren we met abrikozen en delen een muffin. We lopen door naar Plouzélambre. In het dorp aangekomen blijkt de boerderij waar we een kamer hebben gereserveerd ruim 2 km buiten het dorp te liggen.We moeten langs de weg omlopen, want op Google aangegeven paden blijken ontoegankelijk. Uiteindelijk bereiken we uitgeput om 18.30 uur de boerderij.

We hebben al met al 26 km gelopen. Er is geen ontvangst. Ik ga op zoek en vind in de koeienstal de gastvrouw, die net klaar is met het melken. Ze brengt ons naar de kamer. Er is een simpel keukenblokje. Daar maakt Mariette een driegangendiner met Cup-a-soup preisoep, linzen met vlees uit blik en een klein zakje chips, en als dessert oploskoffie met een Bretons koekje. Als ik daarna nog probeer het verslag te schrijven, vallen mijn ogen dicht.