Om 6.30 uur is het reveille. We ontbijten gezamenlijk en dan neem ik afscheid van Corinna. Voordat Peter naar zijn afspraak gaat brengt hij me weer naar Naumburg. Op de parkeerplaats waar hij me gisteren heeft op gepikt zet hij me nu weer af. We nemen hartelijk afscheid en dan ga ik verder met de route.

Om de Dom heen en dan de berg af naar het station. Met een brug over de sporen ben ik de stad uit. Al snel ben ik in Rosbach en het begint al warm te worden. Bij de brug over de Saale kom ik een pelgrim tegen. Het zal later Ewald blijken te zijn. In het dorp trek ik mijn vest uit en loop om hoog en verlaat het dorp. Boven gekomen strekken de landerijen zich weer uit.

Een jonge vrouw loopt me tegemoet. Ze vraagt: “Ben jij Wim”. Ik ben verbaasd en vraag hoe ze dat weet. Dan blijkt ze Dennis te hebben gesproken. We praten even gaan dan gaat elk zijns weegs. In het dorp Punschrau loop ik naar de kerk. Op een bank naast een eendenvijver pauzeer ik. Als een aantal pelgrim arriveert, vertrek ik weer en loop naar Spielberg.

Daar aangekomen ontmoet ik bij een picknicktafel een stel dat me vraagt om aan te schuiven. Ik ga zitten en dan schenken ze een wijntje in. Zij komen uit Bautzen. Omdat zij moeite hebben met het Duits, vraag ik of zij van Sorbische afkomst zijn. Ze knikken allebei en laten een wit rood blauw spelt zien. Na een wijntje gedronken te hebben neem ik afscheid en loop verder. Er volgen een aantal dorpen die ongeveer een kilometer van elkaar liggen. Ik ga enkele dorpen in en kom bij de kerk van Zäckwar Stefanie tegen, ook pelgrim. Daarna loop ik verder naar een dorp Lissdorf.

Al die dorpen, al of niet met kerk, bestaan uit boeren hoeven. Aan het eind van Lissdorf ga ik even op een bank zitten uitrusten. Dan komen Stefanie en Ewald voorbij. Een uur later ben ik in Eckartsberga. Ik loop de berg op naar de kerk en vind er tegenover de herberg. Het is er redelijk chaotisch met her en der ruimtes en marassen. We zetten koffie en gaan voor de pastorie in de zon zitten. Er komen nog 2 dames aanlopen die ik ook al eerder heb gezien. Het zijn Kristin en Nicole. Zij willen eerst naar de supermarkt in het dorp. Ik loop met Ewald het dorp rond en we stellen vast dat er niet veel te beleven valt. We zien nog een paar gevels van winkels die sinds de Wende leeg zijn blijven staan.

Als ieder weer terug is in de herberg, wordt er een pan pasta gemaakt. Om 20 uur zitten we rond de tafel te eten. Er worden ervaringen uitgewisseld en daarna gaan we slapen.