Genevilla-Kripan
Beneden in de keuken wordt ons ontbijt geserveerd. Om 8.45 uur komt het autootje van de bakker voor de deur; Mariette koopt brood voor onderweg. Dan willen we vertrekken en maken voor de deur een foto van de gastvrouw. Zij wil ons het pelgrimspark laten zien, dat zij met hulp heeft gemaakt. We lopen er heen en daar nemen we afscheid van haar.
We lopen een pad naar het dorp Cabredo. Daarna volgen we een breed bospad. We passeren een omgevallen richtingwijzer en negeren deze. Daardoor gaan we de verkeerde kant op. Wanneer we terug zijn gelopen, zetten we de richtingwijzer rechtop tegen een boom. We lopen nu een smal pad naar de plek waar de klim begint waar we al voor waren gewaarschuwd in de routebeschrijving. We lopen een stuk omhoog tot we op adem komen zittend in de schaduw. We eten en drinken wat. Niet de steilte maar de warmte vergt het meest. We lopen verder omhoog en zien de windmolens die op de bergkam zijn geplaatst. Dan volgt een steil keienpad dat uitkomt bij de weg. Langs de weg lopen we naar Lapoblacion. Er is een café waar stoelen buiten staan. We gaan er zitten om wat te drinken. De barvrouw loopt met ons mee om ons tegenover de kerk een oud huis te wijzen met pelgrimssymbolen: een oud pelgrimshospitaal. Op een bankje eten we ons eigen brood met kaas.
Na de lunch lopen we het kleine dorp uit en volgen de weg naar Meano. We lopen boven het dorp langs en volgen in de volle zon een lang pad langs de berg. Dan dalen we af naar het dorp Kripan. We smachten naar een biertje en vragen waar een bar te vinden is. Dat blijkt bij het zwembad, maar helaas is hij gesloten wegens een begrafenis, horen we. We zitten een tijdje op het lege terras en vervoegen ons dan bij onze gereserveerde Casa Rural Mercedes Etkea.
Na het aanbellen komt de gastvrouw van om de hoek aanlopen. We zijn de enige gasten in een smaakvol modern ingericht oud huis. De gastvrouw is Braziliaanse, getrouwd met een man uit dit dorp, nu burgemeester. Het huis was van zijn grootmoeder. Omdat we niet kunnen eten in de bar, brengt zij ons een eigengemaakte tortilla met brood, een bak kersen, een sixpack bier en een fles rode wijn van de bodega cooperativa San Tirso, waar we toevallig al langs waren gelopen in het begin van het dorp.
We zetten stoelen voor het huis in de zon en eten met bord op schoot, terwijl af en toe een tractor of dorpsbewoner met hond ons passeert. Als afronding van een wederom mooie dag lopen we nog een ommetje door het dorp.
Geef een reactie