Voor 5.30 ben ik wakker. Vandaag loop ik alleen de etappe van 24 kilometers naar Tudela. Mariette heeft besloten met de bus naar de volgende plaats te gaan. Ik sta op, neem een kop oploskoffie en doe om 6.00 uur de deur van de herberg achter mij dicht. Door de stilte van een slapende stad loop ik naar de uitvalsweg.

De zon is nog niet boven de horizon is gekomen. In vijf kwartier bereik ik het dorp Castejon. Ik ga op zoek naar een café dat al open is. Door een dorpeling te volgen vind ik een bar waar het al druk is met mannen aan de koffie. Ik bestel Americano met de laatste croissant en ga aan een tafel zitten. Nadat ik een bericht aan Mariette heb gestuurd, vertrek ik weer.

Bijna de hele etappe is vlak en loopt vandaag langs de spoorlijn. Na 2 uur en 3 kwartier heb ik 10 km gelopen. Een kilometer verder ga ik het spoor over op een plek die daar niet voor bedoeld is, dit om een grote omweg te vermijden. Ik ga de variant van de route langs de rivier de Ebro lopen. Na 12 km pauzeer ik even op de oever van de rivier. Mariette bericht dat ze aan de koffie zit in Alfaro. De zon begint al warmer te worden.

Het is 9:30 als ik aan de tweede helft van de etappe begin. Na anderhalf uur lopen neem ik nog een pauze aan de Ebro. Ik eet een appel en lig even languit in het gras. Om 11.00 uur sta ik op en ga verder. Het pad verlaat de rivier. Aan de horizon zie ik Tudela liggen.

Om 12.45 uur ben ik bij het hotel, eerder dan Mariette! Haar bus uit Alfaro ging pas om 12.15 uur. Die deed 25 minuten over de afstand die ik in bijna zeven uur heb gelopen! Na douchen en sokken wassen gaan we bij een cafeetje om de hoek Bar Moncayo een heerlijke lokaal wit wijntje drinken met enige pincho’s erbij: weer ware kunstwerkjes.

Ons smaakvol modern gerestaureerde hotel Horno de la Higuera ligt midden in het oude centrum van de stad, met kronkelige smalle straatjes. Na een siesta gaan we wat rondwandelen. We bekijken in het Casa Amiral de expositie van realistische schilderijen van stadsgezichten. Mariette loopt nog de Santa Barbaraheuvel op naar het grote Christusbeeld en geniet van het prachtige Panorama over de stad en de omgeving.

We hebben weer moeite om een eetplek te vinden. Zoals steeds zijn de straten vol barretjes waar mensen drinken en hapjes eten, maar een restaurant voor een volwaardige maaltijd blijft zoeken. Uiteindelijk een terras gevonden waar we risotto en kabeljauw hebben gegeten. Als afsluiting een witte Rioja bij de bar om de hoek.