Wurzen – Leipzig
Voordat ik op sta reserveer ik een hostel in Leipzig voor 3 nachten. Beneden in de ontvangsthal van het slot is het ontbijt uitgestald. Na een overheerlijk ontbijt, o.a. met zalm, laat ik het slot achter me. Het is even over 8.00 uur en het miezert een beetje.
Via de markt loop ik langs twee hele grote klassieke gebouwen. Het blijken torens waarin meel wordt gemalen. Vanuit mijn kamer in het slot had ik ze al gezien. Wanneer ik ze ben gepasseerd, loop ik het open land in langs een kanaal. Er lopen wat hondenuitlaters langs het kanaal. Wanneer ik een dijk over ga, kom ik in het eerste boeren dorp. Daarna volgen er meer waaronder Neppewitz met een opvallend zwarte kerktoren. Na het dorp loop ik weer tussen de koolzaad (raps). Een tijdje later ben ik in Wenigmachern.
Bij een huis is een rustplaats voor pelgrims gemaakt. Even ga ik zitten en kijk in de gids. De etappe vandaag is lang. Vlak voor Machern zie ik een variant van de route door een slotpark. Deze besluit ik te nemen. Na het park loop ik langs de weg en kom bij een bakkerij die ook koffie schenkt. Binnen neem ik koffie met een stuk chocoladetaart. Daarna besluit ik de B6 een stuk te volgen. Via het fietspad kom ik als vanzelf in het dorp Gerichshain. In het volgende dorp Borsdorf ga ik bij een Penny supermarkt wat fruit en melk kopen. Het is hierna niet ver meer naar de stadsgrenzen van Leipzig.
Om niet langs de verkeersweg te hoeven lopen, ga ik over een industrieterrein en kom bij de stadsgrens van Leipzig. Daarna moet ik nog 10 km door oninteressant stukken van Leipzig lopen. Het varieert van oude bedrijfsterreinen en woongebieden, sportvelden, spoorwegemplacementen en volkstuinen. In het centrum is het levendig. De winkelstraat kent alle bekende zaken die je ook bij ons ziet. Ik loop via de markt naar de hostel waar ik heb gereserveerd.
Na de nodige intake krijg ik op de 2e verdieping een kamer. Wanneer ik er binnenkom tref ik een Afgaanse jongen. Hij vertelt dat hij al 7 maanden in Duitsland is. Even later komt een man uit Manchester binnen. Hij doceert eens in de 2 weken chemie aan de Universiteit. Vervolgens is het laatste bed voor een Nederlandse kunstenares die een cursus volgt. Nadat ik een douche heb genomen ga ik eten. De toegang van de hostel is aan een passage. In dezelfde passage is een restaurant. Wanneer ik na het eten op de kamer kom is iedereen vertrokken. Ik stap mijn bed in en slaap direct.
hoi Wim
we volgen jou uiteraard weer op deze tocht, iedere keer weer leuk om te lezen wat je meemaakt, ik ken dit gebied rdelijk goed omda ik in het verleden 2 jaar in Chemnitz gewerkt heb en ken dus het sfeertje uit de voormalige DDR
ik heb 1 opmerking bij je verslagen: kan je bij de foto’s ook vermelden waarhet is
geniet verderw van deze trip en we blijven je volgen
sterkte
Peter en Rieneke
Leuk Peter dat het je bekend voorkomt. Als ik namen bij de foto’s ga zetten kost me dat teveel tijd. Het verhaal geeft wel wat informatie.
ga je nog de Thomaskirche bezoeken waar Bach cantorwas?
Heerijk avontuur wim,
Het laatste stukje zou ook het begin kunnen zijn van een slechte mop. Zo veel nationaliteiten op 1 kamer, geweldig!!
Dank je Tom. Ja dat maakt het wel boeiend.
Het is nu wel erg stil op de 8 etage, nu Wil en Henk ook zijn vertrokken. Maar wij bewaken met plezier
het fort. Genieten van je verhalen en foto’s. Leipzig heb je gehaald en nu op naar Erfurt. Viel spass!!