Het ontbijt, waarvan ik dacht dat het vanaf 7.30 uur zou zijn, laat ik voor wat het is als om 7.45 uur nog doodse stilte heerst in de keuken. Ik ga lopen en na 3 kwartier ontbijt ik in Puente de Orbigo. De Puente is een hele lange brug die naar Hopital de Orbigo gaat. Aan dit eind van het dorp is een splitsing tussen 2 varianten van de route. Ik kies voor de meest landelijke, waar ik achteraf wel spijt van heb. Na 2 dorpen volgt een traject van 12 kilometer over slecht beloopbare steenpaden. Het is heuvelachtig. Tegen 10.00 uur is de temperatuur al behoorlijk opgelopen. Bij een kruis en een pop van een pelgrim ga ik onder een boom zitten en kom even op adem. Als ik daarna verder zwoeg over de keien struikel ik en val. Ik kom op mijn zij terecht. Opgekrabbeld loop ik verder en heb veel last van mijn heup. Deze raakt ook opgezwollen. Ik verbijt de pijn en bereik een plek waar iemand fruit en drinken uitdeelt. Later vertelt iemand dat hij als een hippie wordt gezien. Daar pauzeer ik even. Toch maar weer verder. Eindelijk bereik ik een plek bij een kruis waarvandaan ik Astorga zie liggen. De afdaling is nog even lastig. Beneden kom ik Toni en Louisa weer tegen. Samen lopen we verder naar Astorga. als we via een steile klim de stad inlopen zien we in een park onder de bomen stoelen staan. We gaan er zitten en bestellen wat te drinken. Iedereen heeft het lastig gevonden vandaag. Een beetje uitgerust lopen we de stad in en gaan bij een restaurant goed eten. Daar knapt een mens van op. De herberg is vlak bij de kathedraal en het palacio de Gaudi. We schrijven in en liggen vervolgens een uur op bed. Als we daarna de stad inlopen blijkt er een festival van Romeinen en Asturiers te zijn. De activiteiten zijn komend weekend maar de voorbereidingen zijn al in gang. Tegen 21.00 uur is iedereen moe en ik heb nog behoorlijk last van mijn heup. We gaan naar de herberg. Louisa heeft Voltaren bij zich, die smeer ik op mijn heup. Ik stel vast dat dit geen fijne dag was.

Klik hier voor meer foto’s.