Tosa – Ikenoura Port
De tempel 35: Kiyotakiji ligt 4 km ten noorden van Tosa. Ik spreek af, na het bezoek aan de tempel, de rugzak op te halen. Om 7.30 uur vertrek ik. De stad uit, de rijstvelden door, via bospaden omhoog en dan de lange trap op naar de tempel. Telkens ben ik weer onder de indruk van de houtconstructies en -decoraties, meestal eeuwen oud. Het ziet er zo goed uit en lijkt niet geconserveerd. Als ik weer terug ben in het hotel om de rugzak op te halen krijg ik een koud glas drinken aangeboden. Ik vertrek om 10.00 uur en loop zuidwaarts de stad uit. De route loopt over een berg. Als ik zie dat er een tunnel is, kies ik daarvoor. Ik kom uit bij en dorp aan een baai. Bij de haven pauzeer ik even. Via een lange brug gaat het verder. Ik kom op het schiereiland Yokonami met mooie zandstranden. Daar ligt ook tempel 36: Shoryuji. Op de lange trap naar boven kom ik de Schotse dames weer tegen. Ze vertellen dat ze verdwaald zijn geweest. We praten even waarna ik omhoog en zij omlaag gaan. Als ik ook weer beneden kom zitten de dames er nog. Ik maak een foto van ze. Ik moet nog 8 kilometer lopen om bij mijn logeeradres te komen. Dit zijn wel hele mooie kilometers. Het gaat via een weg die de grillige kust volgt met bochten en hoogteverschillen. Prachtige uitzichten volgen elkaar op. Niet voor niets rijden hier vooral motoren en cabrio’s. Het adres waar ik moet zijn ligt aan het enige haventje aan dit stuk kust. Ik moet er wel over een afstand van 2 kilometer naar toe afdalen. De vrouw die me ontvangt in een wat primitief huis, wijst me de kamer. In het Japans legt ze uit waar het toilet en de badkamer zijn. Ik begrijp dat het bad nog klaar gemaakt moet worden. Ze brengt me thee. Even later kan ik in bad. Het eten staat om 18.00 uur klaar. Ik zit alleen terwijl de familie in de ruimte ernaast zit. Als ik klaar ben, vraag ik of er naar een volgend adres kan worden gebeld. Door het taalprobleem wordt dat een spraakverwarring. Ik denk dat het gelukt is, maar ben er niet zeker van. De gastvrouw is er niet vrolijk van geworden. We zullen morgen wel zien. Als ik vraag naar Wi-Fi, kijkt ze me onbegrijpend aan. Als ze er nooit van gehoord heeft, zal ze het niet hebben. Ik ga slapen.
Geef een reactie