Ik rits de tent open en zie een blauwe lucht. Na het wassen en ontbijten ga ik met de trein naar Thayngen, de stad van de Knorr-fabriek. Voor ik ga lopen koop ik eerst wat te drinken en wat snoep van de laatste Zwitserse francs. Dan ga ik lopen en volg de richting Barzheim. De weg gaat lang omhoog. Als ik bij het dorp Barzheim ben volgt een veldweg die daalt. Ik heb mooi zicht op de omgeving. Op de kaart zie ik waar ik de grens passeer. In werkelijkheid is er niets van te zien. Zelfs geen grenssteen. Het landschap is hier prachtig. Na een daling volgt altijd weer een stijging. Dat is ook nu het geval. Ik passeer een vrouw die in een moestuin bezig is. Ze vraagt of ik van Zwitserland kom. Dat kan haast niet anders. Ik praat even met haar en loop verder. Bij een wegkruis staat een bank. Ik pauzeer en geniet het uitzicht. Ik ga verder. Voor me ligt een berg van 830 meter hoog. Op de top staat kasteelruïne Hohenstoffeln. De weg omhoog gaat door bossen. Even onder de top heb ik uitzicht tot aan de Bodensee. Ik loop weer naar beneden. Bij een splitsing kan ik niet verder vanwege boswerkzaamheden. Ik zoek een alternatief en loop richting Welschingen. Eenmaal uit de bossen zijn de uitzichten weer prachtig. Ik kom bij een wegkruis aan de praat met een echtpaar. Ze komen uit de buurt en genieten van de landschappen van deze streek Ehrgau. Vervolgens loop ik naar Engen. Daar ontdek ik dat het een feestdag is. Het blijkt een katholiek feest: Frohe Leichnahm. Alle winkels zijn gesloten. Ik kan dus geen boodschappen doen. Ik loop naar de camping. Nadat ik ben uitgerust ga ik bij het campingrestaurant wat eten.

Klik hier voor de foto’s