Als ik uit mijn tentje kruip hangen de wolken dreigend aan de hemel. Als ik alles heb ingepakt is het zeven uur. Ik loop terug naar het dorp en pak de route op. Na een uur lopen door oninteressant gebied kom ik het kanaal over en zie een bar. Ik ga er koffie drinken. In de krant die op de bar ligt lees ik voor vandaag: venteux, pluvieux et froid (wind, regen en koud). Voorlopig is het droog als ik langs de weg naar Deuilet loop. De contrasten zijn groot tussen zon en de zwarte lucht. Door de regen van afgelopen nacht zijn de paden blubberig geworden. Als ik in het dorp Bertaucourt kom is de kaart aan het eind. Ik heb onvoldoende kunnen downloaden. Ik ga over op Google. Dat loopt slecht af. Ik kom terecht op de D1044, een hoofd verkeersweg waar voor een loper geen plaats is. Na een stukje langs deze weg te hebben gelopen ga ik een bos in. Wel een paar kilometer meer, maar beter dan langs de verkeersweg. Ik loop zo’n 2 uur door het bos en heb alleen Google die me stuurt. Ik zie de batterij van de telefoon leger worden. Ik besluit terug te gaan naar de verkeersweg. Via het dorp Brie loop ik naar Crepy. In de bar drink ik wat. Ik vraag hoe ik anders dan langs de weg in Laon kom. De barjuffrouw zegt dat dat niet kan zonder grote omwegen. Ik besluit de laatste 10 km langs de weg te gaan lopen. Dat wordt een kwelling. De regen en harde wind worden extra zwaar door de wolk van vocht die elke vrachtwagen over me uitstort. Anderhalf uur duurt deze kwelling. Dan ben ik vlak bij Laon. Ik loop naar de Cathedral. Naast de kathedraal is het toeristenbureau. Op de trap er naar toe glijd ik uit en val. Daarbij raak ik met mijn gezicht de stenen trede. Dit levert een verwonding aan mijn bovenlip op. De dames van het bureau zijn meteen heel zorgzaam. Met een vloeistof en gaasjes is de bloeding snel verholpen. Ik neem de kamer bij hotel Les Chavaliers. Ik loop er heen. Ik mag kiezen voor een appartement aan de overkant. Daar neem ik eerst een warme douche. Ik haal wat eten bij een klein supertje. Daarna kom ik de deur niet meer uit.