Al vroeg ben ik klaar om te vertrekken. Het is even over 6.00 uur als ik uit check. Aan de overkant haal ik wat voor het ontbijt en ga op pad. Het kost me tweeënhalf uur om in het eerste dorp Ipponmatsu te komen. Ik koop een ijsje en drinken en loop verder. Ik blijf langs de weg lopen. De variant over de bergen laat ik voor wat hij is. Het is wel te broeierig warm voor zulke inspanning. Ik passeer de districtsgrens en loop het district Ehime binnen. Volgens de boeddhistische opvatting komt, na de fase van ascese, de fase van verlichting. We zullen zien. Eenmaal het stadje Johen binnengelopen, is tempel 40: Kanjizaiji, niet ver meer. Ik loop er haast aan voorbij, zo staat hij achter de bebouwing verscholen. Een langslopende henro wijst me de goede kant op. De tempel is betrekkelijk eenvoudig van opzet. Eén van de hoofdgebouwen stamt uit 1964. Ik haal een stempel en loop de tempel en het stadje weer uit. Er volgt een relatief saai stuk. In een bushokje pauzeer ik nog een keer. Ik heb nog een appel die ik opeet. Daarna gaat het in één keer naar mijn slaapadres. Het is een oud pand op een straathoek. Een deel is vishandel. Ik word door een vrouw ontvangen. Ze is aardig en geeft me eigen gemaakte viskoekjes. Ik vraag een bier voordat ik mijn kamer krijg. Deze is in de onderbouw en kijkt mooi uit over de Oceaan. Als ik ben geïnstalleerd en in de ofuro ben geweest, staat er een heerlijke maaltijd klaar met veel verschillende soorten vis. Na de maaltijd probeer ik met hulp van de gastheer een slaapplaats te reserveren in Uwajima. Voor het eerst maak ik mee, dat ik word geweigerd, omdat ik geen Japans spreek. Een deuk in mijn positieve beeld van de Japanse gastvrijheid. Ik vind snel een ander adres.

Klik hier voor de foto’s