Als ik op sta regent het. Als ik om 6.30 uur aan het ontbijt zit is het al druk. Werkers in pak of overal vullen de eetzaal. Nadat ik de nodige stukken vis en een bakje rijst op heb, is er nog koffie. Om 7.45 uur stap ik de deur uit. Het is droog maar nog zwaar bewolkt. De wind is fris. Ik loop door woonstraatjes, langs een kanaal en door rijstvelden. Na 2 uur lopen ben ik bij de eerste tempel Ryozenji. Ik ga in de winkel eerst een stempelboek en een wit jasje kopen. Ik zie af van de hoed. Ik vind hem lastig te dragen. Een Engels sprekende vrouw spreekt me aan. Ze heeft 12 jaar in Amerika gewoond. Ik vraag haar een foto van me te maken met hoed. Daarna bekijk ik de tempel. Er is net een groep uit een bus gestroomd. Volledig uitgedost als pelgrim staan ze sutra’s op te zeggen.
De zon is doorgebroken als ik naar de tweede tempel loop. Voor de eerste keer ga ik een stempel vragen. Het complex ligt mooi in het groen. Bij de derde tempel is het niet druk. De wandeling er naar toe gaat door traditionele woonbuurten. Bij het verlaten van de tempel ontmoet ik Josh en Yoka, een Amerikaans Japans stel. We lopen samen naar de vierde tempel. Ondertussen praten we over de betekenis van boeddhisme en Shinto in Japan. Josh werkt als computeranimatie ontwerper voor de game-industrie. Na de vijfde tempel heb ik mijn Minshuku. Dit is een slaapadres in traditioneel Japanse stijl bij particulieren. Er zijn alleen Japanners te gast. We krijgen een Japanse maaltijd voorgezet. Aan het gesprek doe ik niet mee. Na het eten vraag ik naar Wi-Fi. Dat is er in de privé woonkamer. Ik wordt uitgenodigd daar te gaan zitten. Als de familie zelf gaat eten voel ik me teveel en ga naar mijn kamer.

Klik hier voor meer foto’s