Ik ga als laatste de deur uit. De regen nodigt niet uit om vandaag ver te lopen. Ik besluit in Saint Palais te stoppen. Om niet over de blubberpaden te lopen kies ik voor de verkeersweg. Dat is ook geen pretje. Vooral als een vrachtwagen passeert, komt er bij de onophoudelijk regen nog een extra spray van nattigheid over me heen. Gelukkig val ik goed op in mijn rode poncho. Er wordt gezwaaid en getoeterd. Ik zie iemand in een camper een foto van mij nemen. Ik ben kennelijk tot bezienswaardigheid geworden. Na een kleine 4 uur lopen ben ik bij een supermarkt en doe wat inkopen. Vervolgens loop ik Saint Palais in. Het is een aardig stadje met vooral witte huizen met rode luiken. Met Ellie en Roman die ik in het centrum tegenkom ga ik wat drinken. Frederik is verder gelopen. In een voormalig Franciscaner klooster is een refuge voor pelgrims ingericht. We worden er ontvangen door een Belgische vrouw. Op de kamer die ik krijg maak ik kennis met Eugene uit Venlo. Hij heeft een abses aan zij voet en kan een paar dagen niet lopen. Als ik mijn spullen heb neergezet loop ik het stadje in om het te bekijken. Bij het toeristenbureau zie ik dat een dorp verder een Baskische koor optreedt. Daar zou ik wel heen willen. Ik informeer of er openbaar vervoer is. Dat is er niet. Ik kan er alleen met een taxi of lopend heen. Ik zie er vanaf. In een bar probeer ik nog of er mensen zijn die er heen gaan. Dat blijkt niet het geval. Ik loop terug naar mijn kamer. Daar praat ik met Eugene. Hij heeft al heel wat door Frankrijk gelopen maar heeft nogal gewisseld van route. Hij vouwt een kaart open waarop hij heeft aangegeven waar hij is geweest. Morgen gaat hij met een taxi naar Saint Jean Pied de Port om daar te herstellen. Onder het genot van een wijntje praten we tot we gaan slapen.

Klik hier voor de foto’s.