Salceda Santiago de Compostella
We ontbijten in het hotel en verlaten Salceda even over 8.30 uur. Na een uur lopen zijn we in Cerceda waar we stoppen om koffie te drinken in een bar langs de weg. We lopen verder door een landschap dat soms op de Achterhoek lijkt. Bij Podrouzo stoppen we aan de buitenkant van de stad die we links hebben laten liggen. Omdat Menno last heeft van zijn knie nemen we een sok, knippen er de onderkant af en gebruiken hem als knieband. We lopen verder door Eucalyptusbossen. Bij Amenal begint het te stijgen en er volgt een behoorlijke klim. Als we die hebben overwonnen zijn we bij het vliegveld. We moeten er omheen lopen en komen dan in Sampayo. Daar nemen we een bocadillo bij een bar. Het is er druk. We zitten op het terras en zien de pelgrims of wat er voor doorgaat voorbij trekken. Er zijn veel fietsers bij. Als we verder gaan komen we in Lavacolla. De naam zou verwijzen naar een wasplaats waar de pelgrim zich waste voordat hij naar Santiago ging. Er is niets van te zien. We lopen verder. Het is warm geworden en dat maakt de klim naar Villamaior zwaar. We passeren de tv studios van de TV Gallega en komen in het historische dorp San Marcos. Hier ligt de Monte de Gozo. Volgens de overlevering zouden we hiervandaan de eerste blik op Santiago en de kathedraal kunnen werpen. Door de bomen is daar weinig van te zien. Op het hoogste punt staat een groot en lelijk monument ter herinnering aan een bezoek van de paus. Vanaf hier dalen we tot we, via San Lazaro, in Santiago zijn. We komen langs de Nederlandse huiskamer van het Genootschap van St Jacobus. We gaan er koffie drinken. We babbelen wat met de gastheer en gastvrouw en lopen dan naar het historische centrum. Op het plein voor de kathedraal is het een drukte van belang. Na ruim 4 maanden en zo’n 2400 kilometer is dit het einde van de pelgrimstocht. Ik voel dat niet zo. Menno maakt het moment bijzonder. Hij stelt voor de nacht in de Parador in Palas del Reyos naast de kathedraal door te brengen. Dat gaan we doen. We checken in en even later zitten we met een wijntje op het terras van dit chique hotel. De formele afsluiting van de tocht bewaren we voor morgen. Na het eten van Mariscos gaan we slapen.
(Opmerkingen van de toeripelgrim) Net als vele toeristen heb ik de laatste 100 km meegelopen van de Camino. Het is een mooie tocht en erg leuk om het gezien te hebben. Het voldeed niet helemaal aan het, misschien te romantische, beeld dat ik ervan had. Natuurlijk was het naast papa die vanaf Maastricht heeft gelopen niet helemaal gelijk qua gevoel. Gelukkig heb ik een nuchtere vader die het circus van de Camino op waarde beoordeelt (Circus Christus). Emotioneel en gezuiverd voelden we ons allebei niet. Wel was het fantastisch om samen deze laatste week te lopen. Santiago is een prachtige stad met veel leven, eten, drinken, historie en Orujo. Inmiddels zit ik weer in Amsterdam en ben ik benieuwd waar de volgende weken Wim naartoe brengen. Veel respect voor de lange tocht die hji heeft gemaakt en hoe gezond hij dat doorstaan heeft.
Hey Wim, we zien dat je de Camino bijna hebt volbracht. Wat leuk dat Menno je heeft vergezeld de laatste week. We hebben je verhalen aandachtig gelezen, ook geprobeerd dat tussen de regels door te doen. Wat een belevenis, hopenlijk heb je beleefd wat je er van verwachtte. Succes met de laatste stappen.
Heleen en Hans.
Bedankt Hans en Heleen. Het fijn om de aankomst met Menno te beleven. Geweldig dat hij als geschenk een nacht Parador aanbood. Groet Wim
En opeens was ie er al!!!! Ben ook benieuwd wat er nu komen gaat…..
Ik vond wel dat je hem goed na kon doen Menno. 🙂
liefs Maaike
Ja Maaike, stap voor stap kom je er wel. Liefs Pa
He Wim (+ Menno natuurlijk),
Proficiat met jullie aankomst in Santiago. We hebben de verslagen met belangstelling gelezen; petje af Wim voor je onverstoorbare “wandeling” van 2400 km…een bijzondere ervaring om op terug te kijken lijkt me. Weet niet wat je nog gaat doen in Spanje en/of omgeving in deze laatste periode maar we wensen je alle goeds en genieten toe.
Hartegroet,
Anjali en Jalesh
Anjali, ik ben begonnen aan de terugtocht die ik zo ver mogelijk via de Camino del Norte wil doen. Blijf maar op de site kijken. Groet Wim
Ha Wim,
Wat geweldig dat je in Santiago bent. Leuk dat Menno een stuk heeft meegelopen.
We zijn benieuwd naar je verhalen “live”en ook waar je nu naartoe gaat. Wij dachten dat je pas in september terug gaat naar Nederland.. Wellicht dat wij vanaf de 3e week in Spanje zijn.
Tegen die tijd ff contacten.
Groetjes, Bob en Len
Ja Bob en Len. In de vooraankondiging die ik rond heb gemaild citeerde ik: Het doel zal nooit zo mooi zijn als de weg er naar toe. Ik heb het gevoel dat dat heel erg geld voor Santiago. De stad is mooi, maar het eind van de Camino is een anticlimax. Groet Wim
Hallo Wim, het zit er alweer een paar dagen op en je hebt de hele tocht goed doorstaan en ervan genoten. Het meewandelen van je zoon Menno lijkt me geweldig, je deelt een ervaring die moeilijk over te brengen, ook al beleeft iedereen dat op zijn eigen manier.
Ik ben benieuwd hoe je verder gaat en of er nog wat over van te lezen is op deze site.
In ieder geval, heel veel goeds in je verder leven. Maria
Maria, Ervaring en beleving zijn persoonlijk. Ik heb veel beleefd maar kan met de middelen tekst en beeld alleen de buitenkant overbrengen. Dat heb ik gedaan. Dat Menno heeft meegelopen was in meerdere opzichten bijzonder fijn. Ik heb nog wat tijd die ik zal gebruiken om via de Camino del Norte een stuk terug te lopen. Ik ben wel een beetje verslaafd geworden aan lopen en het vrije leven dat er bij hoort. Op mijn site zal ik daar ook verslag van doen. Je kunt me blijven volgen. Groet Wim
Hallo Wim,
Gefeliciteerd met het behalen van Santiago. Knap dat je nog een stuk doorloopt. Ik ben inmiddels alweer tweeënhalf week thuis. Blijf zo lang lopen want thuis is het geen reet aan ha-ha.
Jeroen