Rutesheim – Pforzheim
Ik ga terug naar Perouse. Daar neem ik de rechtstreekse weg naar een bos waar ik de route weer op pak. Deze loopt parallel aan de A8. Soms hoor ik het geluid van de auto’s. Na een villawijk, voor het dorp Wimsheim, loop ik weg van de snelweg. Na een tijdje kom ik in Wurmberg. In dit dorp zijn Waldenzen en verwanten opgevangen. Ze kregen land waarop ze gewassen konden verbouwen. 
Men zegt dat hier de aardappel in Duitsland en Europa is gekomen. De route splitst zich hier in een Oostelijk en een Westelijk traject. Ik kies de Westelijke. Nadat ik de bakker heb aangedaan loop ik het dorp uit. Ik loop door het bos naar het Seehaus. Een plek waar het bij goed weer druk zal zijn. Via een natuurpad gaat het verder. Ik kom uit bij een Wildpark. In het bos zijn wat afrasteringen gezet waarachter herten, schapen, geiten, enz. worden gehouden. Als ik via een bospad afdaal naar Pforzheim belt Maaike met het onvoorstelbaar trieste bericht van het plotseling overlijden van mijn neef Sypko. Ik ben er stuk van. Verdoofd loop ik verder de stad in. Ik ga naar het VVV en informeer naar een overnachtingsmogelijkheid. Er blijkt een jeugdherberg te zijn. Met de bus ga ik er naar toe. Het is even buiten de stad.
Wim gecondoleerd met het overlijden van je neef.
hallo Pim. Dank je. Gr
Wat een naar bericht van Sypko, dat is zeker schrikken.
gecondoleerd hiermee.
Wat triest voor Wim, de tweede zoon.
We hopen dat de weersomstandigheden beter gaan worden voor je.
Groeten, Bob en Len
Bob en Len. Diep triest. Ik onderbreek mijn tocht om naar de crematie te gaan. Groeten.