Als ik ben opgestaan beantwoord ik wat berichten. Dan ga ik bij Pipo, een restaurantje om de hoek, ontbijten. Dan loop ik naar het meer. Er is een jachthaven en er staan rijk versierde 19e eeuwse chique appartementengebouwen langs de oevers. Als daarop de zon schijnt is het een plaatje. De fontein die het gisteren nog niet deed, spuit nu voluit. Ik loop een stukje over de boulevard tot ik tegenover hotel Kempinski bootjes zie liggen. Er staan wat mannen bij. Ik ga er naar toe en informeer wat ze doen. De bootjes zijn onderdeel van het openbaar vervoer. Ik heb een ov-pas gekregen en daarmee laat ik mij naar de overkant varen. Ik loop naar de Place du Port vanwaar ik de Vieille Ville in ga. De Kathedraal St. Pierre staat bovenop een heuvel. Ik klim omhoog. Ik bezoek eerst het Musée international de la Réforme. Het blijkt een goed en overzichtelijk museum. Met een audioguide ga ik er doorheen. Opvallend hoe op het kleine gebied van de oude stad zoveel dingen zijn gebeurd die de loop van de religieuze geschiedenis hebben bepaald. De ruimtes in de kelder laten de ontwikkelingen in de 17e. 18e en 19e eeuw zien. De eenduidigheid gaat er af. Er ontstaat, parallel aan de ontwikkeling van de democratie, ruimte voor interpretatie wat leidt tot een veelheid van kerkgenootschappen. Als ik aan het eind van de rondgang ben, vraag ik of er iets aan informatie van het Hugenotenpad voor handen is. De dame achter de balie zegt dat ze wat heeft. Ze begint heen en weer te lopen en pakt wat folders uit de kast. Ik bekijk e.e.a. en stel vast dat ik me moet melden als donateur om iets te krijgen. Op de website zou ik e.e.a. kunnen inzien. Als ik later op de website kijk zie ik materiaal dat ik al heb. Onvoldoende. Ik ga vervolgens naar de St. Pierre kathedraal. In deze kerk heeft Calvijn gepreekt. Bij de preekstoel staat een stoel die volgens het bord dat er bij staat van Luther is geweest. Ik overweeg even om de toren te beklimmen. Ik doe het niet. Ik ga naar buiten. Naast de grote kerk is een auditorium waar Calvijn als professor studenten les gaf. Helaas is het dicht. Op een bord lees ik dat er eens in de twee weken een dienst wordt gehouden voor de Nederlandse gemeente in Genève. Ik kijk nog wat rond in de smalle straatjes en ga dan naar het park dat laag ligt tussen de oude stad en de universiteit van Genève. Van de keermuur tussen park en de berg is een herdenkingsmuur gemaakt. Centraal zijn grote beelden van de 4 belangrijkste hervormers aangebracht. Calvijn, Farel, de Beze en Knox. Ik loop door het park. Bij de ingang zijn een aantal grote schaak en damvelden aangelegd. Er wordt druk gebruik van gemaakt. Ik loop de stad in. Ik kom langs een chique winkel van Caran d’Ache kleurpotloden. Ze staan in de etalage alsof het juwelen zijn. Ik kom uit bij place Bel Air. Dit is het chique deel van de stad. Het is 15.30 uur als ik in de wat minder chique buurt in mijn kamer ben. Ik rust even uit en drink wat. Dan loop ik nog wat in de buurt rond. Er zijn veel buitenlandse restaurantjes. Van. Libanees tot Taiwanees, van Chinees tot Portugees enz. Ik las dat één op de drie inwoners van Genève is buitenlander. Gevolg van de vele internationale organisaties die er gevestigd zijn. Men was in de tijd van de Reformatie ook al gastvrij voor buitenlanders, toen hoofdzakelijk Fransen. Toen verdubbelde het aantal inwoners ook in een paar jaar tijd. Dat zou tot extreem grote bouwdichtheid hebben geleid en nog steeds het karakter van de stad bepalen.

Klik hier voor de foto’s