Raviscanina-Alife
In een aparte ruimte staat om 8.00 uur een ontbijt voor mij klaar. Mijn rugzak is al gepakt zodat ik direct kan vertrekken. Er is volgens Ferrero weer regen voorspeld, maar voorlopig is het droog. Het eerste stuk loop ik langs de weg. Er is nog niet veel verkeer, maar zodra er een zijweg aansluit op de route, neem ik die. Het pad gaat door agrarisch gebied via smalle wegen en onverharde paden. De lucht is geenszins stabiel en ik wil niet weer zo’n avontuur beleven als gisteren.
Met een stevig tempo ben ik rond het middaguur in Alife. Tijdens het binnenlopen van de stad begint het al te druppelen. Buiten de Romeinse stadspoort ga ik een bar in. Ik drink koffie en raak met de barkeeper aan de praat. Hij is Italiaan maar op school geweest in Duitsland en spreekt daarom Duits. Als ik vertel dat ik de Francigena loop, hoef ik de koffie niet te betalen. Ik ga door de poort het centrum van Alife in. De stad heeft nog het stratenpatroon van het Romeinse Castrum. In de regen loop ik naar de Kathedraal. Alle deuren zijn gesloten dus ga ik er tegenover een broodje eten. Als ik de jongedame achter de toonbank vraag naar een overnachtingsplek, belt ze een vriendin die een B&B heeft. Ik loop naar het opgegeven adres en sta dan in een spullenwinkel. Het staat zo vol dat ik er met de rugzak op, haast niet in durf. Achter in de zaak tref ik een uitstekend Engels sprekende vrouw. Ik kan in de kamer terecht, maar die is niet bij de winkel. Onder de paraplu lopen we een paar straten verder naar een klein huis waar ik kan slapen. Er wordt schoongemaakt terwijl ik wacht.
Als de vrouw is vetrokken, ga ik op de bank zitten schrijven. Als het buiten wat droger wordt, loop ik naar het Archeologisch Museum. Daar zijn de vondsten uit de Romeinse tijd te zien. Alle teksten bij de voorwerpen zijn uitsluitend in het Italiaans. Jammer. Bij het verlaten van het museum regent het weer. Ik loop nog even naar de Romeinse stadsmuur en ga dan terug naar mijn kamer. Het begint zwaar te onweren en regenen. Ik ben blij dat ik hier ben gebleven. Na de bui loop ik naar de bar met WiFi en het verslag en de foto’s van gisteren in Dropbox. Bij een Alimentari haal ik wat boodschappen en ga terug naar mijn kamer. Om 19.30 uur ga ik een pizza halen bij een pizzeria die is aanbevolen door de vrouw die de kamer verhuurt. Om 19.30 uur begint men te bakken. Met het bord op schoot en de tv aan eet ik.
Gelopen: Raviscanina-Alife 14,69 km
Gelukkig Wim, vandaag niet zo’n k..dag. Van die regendag gisteren hebben wij een goed belevingsgevoel . We waren in 2016 ook aan het schuilen maar daar kregen we het zo koud dat we maar weer zijn gaan fietsen en dat in juni.
Forza Wim!
Ha Wim, wat heb je al weer een hoop meegemaakt. Blij dat je deze dag voor het noodweer gestopt bent. Ik geniet er van om je te volgen door je verhalen, dank! Voor de rest van de reis zou ik nog willen zeggen: Hup Wim! Groeten van Femke