Om 4.30 uur begint het al te rommelen. Ik sta om 6.45 op en ga een half uur later op pad. Voor het eerst sinds ik in Spanje ben is het zo koud dat ik de jas aan moet trekken. Boven de bergen hangen zware wolken. Ik loop een uur omhoog en bereik Foncebadón. Het dorp stelt niets voor. In de herberg drink ik koffie. De route gaat verder omhoog naar het hoogste punt van de Camino op 1531 meter. Hier staat het bekende Cruz de Ferro. De traditie wil dat iedere voorbij komende pelgrim er een steen neerlegt. Gevolg is een hele berg stenen, sommigen met een boodschap er op geschreven. Ik gooi ook een steen, maak een foto en loop verder. Al snel zijn de wolken rondom. Als flarden rook komen zo over de flanken van de berg. Van uitzicht, waarvan in de beschrijving wordt gesproken is geen sprake. In Manjarin had ik even willen stoppen maar het is me te kil. Even later staat langs het pad een stalletje met versnaperingen. Ik neem een banaan mee en ga verder. Het zicht is zo beperkt dat je je alleen op de wereld waant. Tot het moment dat de daling wordt ingezet. Dan opent het uitzicht. Ik denk aan een schilderij dat ik in Pamplona zag in het museum. Een man trekt daarop de wolken opzij alsof hij een doek opzij schuift. In de verte ligt Ponferrada. Er volgt een pittige afdaling over een lastig met keien bezaaid pad. Uiteindelijk kom ik in Acebo waar ik op een terras in de zon ga zitten om warm te worden. Met een koffie, chocoladecake en een goede wifiverbinding vermaak ik me een uurtje. Als ik door het dorp verder ga, valt op dat alle huizen houten balkons hebben. Het dorp ziet er daardoor uit als een echt bergdorp. Na een klein uurtje verder dalen volgt het dorp Riégo de Ambrós. Op de bank voor de herberg ga ik zitten om een sms naar Toni&Louisa te sturen. Ze antwoorden niet en dus loop ik verder. Nog anderhalf uur dalen dan ben ik in Molinaseca. Dit dorp ziet er gezellig uit. Toni&Louisa sms-en dat ze ook naar deze plaats komen. Aan de uitgang van het dorp is de Albergue Santa Marina. Daar spreken we af. Als blijkt dat we in de Albergue kunnen eten gaan we niet meer het dorp in.

Klik hier voor de foto’s.