Ploumenac’h – Trévou-Tréguignec

Het regent pijpenstelen als we gaan ontbijten. In de eetzaal spreken we voor het eerst mensen die ook het Douanierspad, de GR 34, lopen. We vertrekken wanneer het om 9.45 uur wat minder regent. We lopen via het centrum naar de kust bij Pors Rolland. Daar gaan we het Douanierspad op.

Er wordt veel gewandeld op deze mooie kustroute, ook door toeristen en dagjesmensen. De regen is gestopt als we Perros-Guirec hebben bereikt. De zon gaat schijnen als we op een terras aan de baai veel te dure koffie drinken: Perros Guirec is een luxe badplaats. We lopen vervolgens omhoog naar een kasteel dat in de steigers staat. In het centrum is het druk. We dalen af naar de jachthaven. Op een bankje langs het looppad eten we de plakjes appelcake die Mariette uit de rugzak tovert. Langs een verkeersweg brengt het pad ons bij een camping. We lopen er omheen en lopen vervolgens op een soort bospad langs de kust verder. We passeren een bunker uit WOII, waar nu vleermuizen in huizen.

Het begint weer wat te regenen, maar we lopen gelukkig net onder een dicht bladerdak. We komen uit in een woonbuurt en dalen weer naar de kust. Bij Nantouar staat een heel kleine vuurtoren. Daar voorbij gaat de route over een strand met grote ronde keien in alle tinten blauw. Mariette vindt ze zo mooi dat ze ze blijkbaar van dichtbij wil bekijken: ik hoor ineens een schreeuw, ik kijk om en zie dat ze op de grond ligt. Ik ren naar haar toe. De schade is slechts een bloedende kin. We besluiten de kust te verlaten en lopen rechtstreeks naar het dorpje Trélévern.

Bij een barretje gaan we op het terras zitten, in de zon, met een biertje en een Chardonnay. We lopen de laatste kilometers naar Trevou-Treguignec, waar we bij een herberg, Les Hortensias, in een voormalige colonie de vacances overnachten. Voor een maaltijd reserveren we een tafel bij pizzeria Ty Gwen aan een vanwege het lage tij enorm groot strand, op een kleine kilometer lopen. We delen een pizza met pittige worst en kaas en een met zalm en kaas. Om 20.30 uur lopen we terug omhoog naar ons onderkomen.