Peqin-Broshk
Na het ontbijt, met yoghurt (me kos), vertrekken we uitgewoven door Indrit, vader en grootvader. Op weg naar het centrum kopen we bij een supermarkt drinken voor onderweg. Bij een fleurige bloemenzaak stopt een auto; alle inzittenden in het zwart kopen een bos helblauwe, knalrode of felgele plastic bloemen. We zien ze later terug bij de begraafplaats, nadat ons een kudde geiten is gepasseerd.
Onze route gaat langs en later óp de spoorbaan; we weten niet hoe vaak de trein daar over heen gaat … Bij een spoorwegovergang stuiten we op een barretje/winkeltje waar we meteen gebruik van maken. Daarna gaan we verder over het spoor tot we het besluit nemen om toch maar langs de verkeersweg te gaan lopen. We verlaten de weg om via een roestige baily-brug, waar het wegdek volledig is vervangen door steigerplanken en rondhout, de rivier de Shkumbini over te steken.
Al snel komen we in een dorp, waar kindertjes (vrij van school vanwege de vrijdag) met ons wat Engels willen praten. Een man met een ezelkar passeert ons. Even verder halen we een groep kalkoenen met kalkoenhoedster in, op weg naar een volgend grazig weitje. En later nog een, nu met ‘herder’. Ook hier weer bunkertjes, één ervan in gebruik als kippenhok.
We blijven de rivier volgen. Rond 17.30 bereiken we het dorp Broshk, het eindpunt van de etappe, en ongelooflijk: er is een barretje! De barman vertelt ons dat er geen bussen zijn vanaf hier, maar hij is bereid om ons voor 10 euro naar Elbasan te brengen. In Broshk zijn namelijk geen overnachtingsmogelijkheden vandaar dat we hotel Real Scampis in Elbasan hebben geboekt.
Het wachten was nog even op een bevriend echtpaar dat met ons mee kon liften en op de achterbank naast Mariette werd gepropt. Dat gaan we eerst afleveren, maar na een uur kwamen we dan toch in Elbasan aan. Onze chauffeur dropt ons bij het kasteel (‘kataja’), slechts 400 m van ons hotel.
We wisten niet wat we zagen toen we na donkere achterafstraatjes door een poort in de oude kasteelmuur bij het hotel kwamen: een verlichte tuin met terrassen op verschillende niveaus, boven zichtbare historische overblijfselen; muziek. Na een douche eten we in het restaurant van het hotel, verrassend goedkoop voor zo’n luxe hotel. Het was weer een dag vol boeiende tegenstellingen.
Gelopen 21,95 km
Wat een land; mooi om de tegenstellingen te lezen…
Leuk dat je me volgt. Albanië ia een land van contrasten. Mooie natuur. Lieve mensen. Maar ook armoede en een rommeltje
Mooi om jullie te volgen .Foto’s geven prachtige beelden van het land waar jullie doorheen “wandelen”.Voor Wim een nieuwe ervaring om met z’n tweetjes te lopen,toch?
Met zijn tweeën is wel anders. Na Albanië weer alleen verder