Als ik om 7.00 uur wakker word sta ik op. Na een douche neem ik mijn spullen en ga de kamer uit terwijl de rest slaapt. Als eerste ga ik, zonder op het ontbijt te wachten, de deur uit. Ik loop naar de bar waar ik gisteren heb ontbeten. Gesloten. Een winkel vlakbij is open. Met fruit en een sandwich voor onderweg en een croissant voor ontbijt ga ik op pad. De route is aangegeven met roestvrij stalen vignetten in het trottoir. In een buitenwijk is een bakker open die koffie schenkt. Het is er druk met Japanners, Ieren en Amerikanen. Na de koffie loop ik stad uit door een prachtige groene ruimte. Langs de universiteit en dan omhoog naar Cizur Menor. Daarna gaat het verder omhoog naar Zariquiegui. Ik koop een ijsje en ga op een bank zitten bij de kerk. Als ik het ijs op heb en ben uitgerust ga ik verder. Het pad wordt smaller en klimt verder omhoog tot het uitkomt bij de Alto de Pèrdon. Het is een pas waar de beeldengroep staat die in alle boeken en gidsen van Camino is afgebeeld. Er is een mooi uitzicht, noord naar Pamplona en zuid de vlakte van west Navarra. De afdaling via een steil pad met keien komt uit in Uterga. Bij een auberge, waar al meerdere pelgrims zitten, stop ik en bestel koffie. Ik eet de sandwich er bij op. Na de lunch loop ik verder en besluit in Muruzábal een paar kilometer om te lopen naar de Ermita de Nuestre Señora de Renate. Dit kerkje ben ik onderweg een paar keer tegengekomen op posters. Het is in de 11e eeuw gebouwd door Tempeliers. Kortom een omweg waard. Helaas is het gesloten zodat ik alleen de buitenkant kan bewonderen. Vervolgens loop ik in één keer via Bands naar Puente la Reina. Ik ga naar de refugio van de Padres Reparadores. Het is er druk. Ik zie, als ik aan kom lopen, hoe de bagage door een paar pelgrims uit een busje wordt gepakt. Ze lopen de Camino zonder bagage. Ik krijg een plek op één van de vele slaapzalen. Nadat ik heb gewassen en gedoucht loop ik door de Calle Mayor. Op een terras praat ik met Nederlanders. Ze hebben de Camino al eens gefietst en halen nu vrienden op in Santiago die ook hebben gefietst. Als ze weg gaan schrijf ik mijn verslag. Als om 19.30 uur naar het plein loop is een trio, met behulp van de nodige elektronica, muziek aan het maken. Het plein is vol gestoomd. De kleine kinderen mogen ook delen in de vreugde als de band kinderliedjes speelt en een soort polonaise inzet. Bij het restaurant bestel ik een pelgrimsmenu. De tafel naast me is bezet met Ieren. Na het eten loop ik naar de refugio en ga slapen.

Klik hier voor meer foto’s.