Na het ontbijt blijf ik nog even om mijn verslag te maken. Om 8.30 uur ben ik zover en via de bakker loop ik over de oude brug de stad uit. Een restaurant dat eeuwenlang pleisterplaats voor pelgrims is geweest staat te koop. Onder een snelweg door en dan de D-23 op. Ik zie de pyreneeën en maak een foto. Er komt een hond kwispelend op me af en even later de bijbehorende man. We praten wat en ik krijg het advies om de route uit de gids niet te volgen, omdat het pad door de regen onbegaanbaar is geworden. Ik volg het advies op en loop langs de weg naar l’Hópital d’Orion. Van het pelgrimshospitaal is niets over. Wel is bijbehorende kerkje nog aanwezig. In het voorportaal is een rustplek ingericht waar ik gebruik van maak. Het begint te miezeren als ik verder loop. Na een flinke klim gaat de route bij een houtzagerij van de weg af. Er zijn 2 mannen bezig waar ik mee aan de praat raak. Ze hebben al iemand op dit punt verkeerd zien lopen. Daarom hebben ze een extra aanwijzing geplaatst. Het pad, dat steil daalt om vervolgens nog steiler te klimmen, lijkt meer op een beek dan op een pad. Het kost grote moeite om glibberend en glijdend omhoog te komen. Als dat is gelukt herhaalt het dalen en klimmen zich in het volgende dal onder nog slechtere omstandigheden. Een paar keer moet ik op adem komen. Ik blijf gelukkig overeind. Weer op de departementale weg loop, terwijl de regen nu doorzet, naar Sauveterre-de-Béarn. Als ik de hoofdstraat in loop zie ik Frederik en Roman lopen. Samen drinken we een bier in de bar. Dan ga ik naar het logeeradres dat schuin tegenover de bar ligt. Het wordt gedreven door vrijwilligers. Het ziet er onverzorgd uit maar alles is er, zelfs wifi. S’avonds wordt er een overvloedige maaltijd klaar gemaakt. Iedereen zit aan tafel, inclusief de 3 vrijwilligers, en laat het zich smaken.

Klik hier voor de foto’s.