Gisteravond kwam de burgemeester nog even langs om een wijntje te drinken. Enthousiaste man die de pelgrims een warm hart toedraagt. Hij spreekt goed Frans. Ik vraag hem naar de historie van het oude gebouw waarin we slapen. Hij vertelt dat het gebouwd is in de middeleeuwen als boerenschuur voor de opslag van de rijst-, graan- en maisoogst. Na het laatste glas vertrekt hij met een omhelzing. Ieder gaat naar zijn bed. Maar van slapen komt weinig door de warmte. Uiteindelijk val ik in slaap. Vanmorgen om 6.00 uur ben ik weer wakker en sta op. Een uur later tref ik Margriet en Marcel in de bar. Na de koffie lopen we naar de oever van de rivier de Po. Daar verzamelt zich een groep van 7 pelgrims die wil worden overgezet. Even over negen komt er een sloep aangevaren. Er is plaats voor 8 dus iedereen kan mee. We varen in een dik kwartier een stuk stroomafwaarts. De rivier is breed maar plaatselijk zo ondiep dat de schroef het zand van de bodem omwoelt. We leggen aan bij de woning van de schipper. Het is een gezellige praatjesmaker die ons bij zijn huis allemaal een stempel geeft in ons credenzial. Hij heeft een groot boek waar ieder zijn antecedenten in moet schrijven. Zo houdt hij een statistiek bij. Als we vertrekken krijgt iedereen een omhelzing. We lopen allemaal over de dijk. Al gauw valt de groep uiteen door verschil in tempo. Het eerste plaatsje waar we komen is Calendasco. Bij de kerk is een bar waar ik met Margriet en Marcel koffie drink. Daarna volgt een lang stuk langs de weg. Er worden verschillende dorpen gepasseerd. Cotrebbia Nuova is er één van. De kerk heeft er een opvallende zeer hoge ronde toren. Dan gaat de route onder een snelweg door. Na wat bedrijfsgebouwen is er een spoor waar we onderdoor gaan. We komen uit bij de verkeersweg die naar de stad Piacenza voert. We lopen de brug over de Trebbia over. Bij het bord van de stad maakt Marcel een foto van me. Even later stoppen Marcel en Margriet om te pauzeren. We nemen zwaaiend afscheid. Ik loop door naar de stad door een uitgebreid commercieel gebied. In de stad aangekomen loop ik naar het toeristenbureau. Uit de lijst van B&B’s die de jongedame heeft, kies ik de goedkoopste. Ze belt maar rond 14.00 uur wordt er niet opgenomen. We spreken af het over een uur nog eens te proberen. Ik ga in de tussentijd op een beschaduwd plein naast de kerk zitten lunchen. Na 15.00 uur belt de jongedame weer wat adressen. Uiteindelijk kom ik terecht in een klassiek Palazzo en krijg een heel appartement ter beschikking. Een vriendelijke man ontvangt me en leidt me rond. Ik ben dik tevreden. Bij een supermarkt haal ik ingrediënten voor een pastamaaltje en maak dat vervolgens in de keuken van mijn appartement klaar. Ik schrijf wat, lees wat en kijk tv, dan ga ik slapen.