Ik ontbijt met wat er nog in de rugzak zit op het terras van de camping. Om 7.00 uur vertrek ik. Eerst weer naar de overkant van de Neckar waar ik de route oppak. In het centrum van Neckarstein haal ik meeneemkoffie bij de bakker. Ik loop vervolgens omhoog en kom bij één van de 4 burchten die de stad rijk is. De uitzichten zijn mooi. Dan ga ik het bos in. Na een uur lopen spreekt een vrouw die de hond heeft uitgelaten me aan. Waar ik met die warmte heen ga, vraagt ze. Ik vertel wat ik doe. Dan put ze zich uit in goede raad. Ik loop verder. Na 2 uur lopen ben ik in Schönau. Het klooster uit 1142 werd door de Kurfürst in 1562 in het kader van de reformatie aan 35 Gereformeerde Waalse families gegeven. Deze gebruikten de bouwmaterialen van de kloosterkerk en andere kloostergebouwen voor de bouw van eigen huizen. Dit moet nog steeds zichtbaar zijn. Bij de bakker haal ik koffie en een broodje en ga op het terras zitten. Ik doe een condoleancekaart naar Emke op de post. Dan ga ik verder in de behoorlijk warme zon. Ik ben blij dat ik weer een bos in ga. Ik loop naar het gehucht Grein. Een man spreekt me aan. In de kapel van het kerkhof staat het oudste kruis van de regio. Het is van de 12e eeuw. Terwijl de temperatuur al boven de 30 graden is geklommen loop ik Grein uit. Het gaat weer een bos in. Eerst klimmen en dan een lange afdaling. Om 13.00 uur ben ik in Hirshhorn. Ik ga op een terras zitten en bestel een coupe ijs. Ik overweeg wat ik zal doen. “Nicht übertreiben” zei de vrouw eerder op de dag. Ik besluit die raad op te volgen en blijf in Hirschhorn. Op internet zie ik dat een half uur lopen buiten het dorp een camping is. Ik loop er naar toe. Met de jonge man die me een plek wijst, heb ik een gesprek over Europa en Brexit. Als mijn tentje staat, neem ik een duik in het zwembad. Daar knap ik van op. Via een bospad loop ik aan het eind van de middag naar de stad. Ik kijk er wat rond en doe dan wat boodschappen. Als ik terug loop naar de camping wordt ik aangesproken door een man. Hij opent zijn ene hand met onderdelen en laat met de andere hand een gebruiksaanwijzing zien. Het kost me moeite om er achter te komen wat er aan de hand is. Uiteindelijk blijkt dat hij een nieuwe fietsband heeft maar hij kan hem niet oppompen. Ik help hem terwijl hij vertelt dat hij een hersenoperatie heeft ondergaan. Als de band hard is ga ik verder. Op de camping aangekomen ga ik met een biertje bij mijn tent zitten en overdenk de dag.

Klik hier voor de foto’s