Voordat we vertrekken gaan we bij de bakker om de hoek brood kopen voor het ontbijt en voor onderweg. Wanneer we op de kamer de pains chocolat hebben gegeten, gaan we op pad.

We lopen naar de brug over de brede Arguenon. Vanaf de brug hebben we mooi zicht op de ruïne van Chateau du Guildo. Op de brug komen we wandelaars tegen die de officiële richting van de GR34 lopen. Na de brug slaan we linksaf en lopen omhoog. De weg blijven we volgen tot we weer bij de waterkant komen. We moeten daarna langs een drukke weg lopen tot we de weg oversteken en via een fietspad naar de bebouwing van het gehucht Le Ciclais lopen. We willen graag koffie en vragen drie meisjes met rugzak of ze voorbij een bar zijn gekomen. Het zijn studentes uit Parijs, nichtjes, die de GR34 lopen. Zij adviseren ons bij de rotonde rechtsaf te gaan. Iets verderop vinden we inderdaad een Yann de Bretagne (een soort Bakker Bart) en nemen daar koffie met een taartje.

Terug op de route komen we in een overstroomgebied. Het lijkt wel een Nederlands landschap, en wordt nota bene ‘polder’ genoemd. Het moerassige land ziet paars van de lamsoor. Langs het water lopen we tot we bij een strandje komen. Op een rots eten we ons stokbrood met kaas. Er komt een groepje jongelui op paarden aan, die in een rij achter elkaar door de drooggevallen baai gaan lopen. We vervolgen ons pad door een duinlandschap, langs een paar strandjes, waar we weer veel mensen bezig zien in de baai.

We vragen een passerende man wat ze zoeken, het blijkt ‘coques’ te zijn, oftewel kokkels. Hij biedt aan een foto van ons te maken. Geleidelijk aan komen we bij het strand met witte strandhuisjes van Lancieux aan. Over de ‘digue’ die daar langs loopt komen we bij het kleine centrum en vinden 10 minuten later ons overnachtingsadres, dat een modern huis blijkt te zijn.

Op de zolder boven de garage (we stoten regelmatig ons hoofd) is een smaakvol ingericht appartementje gemaakt. De gastvrouw adviseert een goed visrestaurantje, Kalypso, aan het strand. Het is heel klein, in Piet Hein Eek styling en blijkt flink aan de prijs. We nemen samen een half dozijn oesters, ik neem een halve kreeft en Mariette rillette van tonijn en schelvis, die haar niet bevalt omdat er veel te veel peterselie in zit. We genieten wel van de locatie en de wandeling bij avondlicht langs het strand terug naar huis.

[Show as slideshow]