Annemarie en Regina, de twee Italiaanse vrouwen, zijn al vertrokken voor de rest opstaat. Om 7.00 uur staat er een ontbijt klaar en daarna vertrek ik. Tot 12.00 uur mag ik niet op mijn wandelschoenen lopen omdat de lijm moet harden. Ik loop dus de eerste uren op sandalen. Na Remondo haalt Stefan, de Duitser met de kar, mij in. We wisselen een paar woorden waarna hij in hoog tempo verder gaat. Ik loop ik in 3 uur naar Tromello. In het centrum is een bar waar het druk is. Het terras zit vol met oude mannen. Als ik er bij wil gaan zitten, komt een man op me af met de vraag of ik een stempel wil. Ik had naar deze plaats willen lopen gisteren. Dus een stempel is toch nog wat. Ik geef hem mijn Credenzial en daarmee fietst hij weg. Ik bestel koffie en ga bij de anderen zitten. Als even later de man met mijn pelgrimspas terug komt, krijg ik ook een soort oorkonde omdat ik in deze stad was. Ik heb inmiddels de koffie op en ga weer op pad. De route gaat langs een stelsel van kanalen. Rond 12.30 uur ben ik in Garlasco. Een mooi stadje met een grote kerk. In een park zoek ik een bank in de schaduw en ga zitten lunchen. Ik doe de sandalen uit en de wandelschoenen aan en loop de stad door. Onderweg koop ik een ijsje en maak wat foto’s. Als ik het dorp heb verlaten, ga ik een spoor over en loop door een landschap dat in Nederland zou kunnen zijn. Tegen 15.00 uur ben ik in Gropello Cairoli. Bij de ingang van het dorp staat een kerk en daarnaast is de Ostello. Als ik binnenkom is Stefan er al. Ik neem een douche en doe de was. Als ik daarmee klaar ben is Birgit er ook. Ik loop met Stefan het dorp door. We gaan terug in de Ostello. Birgit heeft zelf wat te eten gemaakt. Stefan en ik gaan eten bij het plaatselijke restaurant. Als we om 20.30 uur terug zijn schrijf ik mijn verslag.