Montserrat-Manresa
Alfredo en Bruno zijn in de keuken bezig wanneer ik opsta. In de koelkast liggen wat ingrediënten voor een ontbijt. Met dank aan Alfredo en een groet voor Bruno vertrek ik om 6.50 uur. De toeristen zijn er nog niet. Het is stil en verlaten tussen de grote gebouwen.
De parkeerplaats over, de slagboom door en dan nog anderhalve kilometer om weer bij de Ermita van Saint Cecilia te komen. Achter de Ermita begint een lastige afdaling door ruig gebied. Losse keien rollen onder de voeten. De kans om evenwicht te verliezen is groot. Maar alles gaat goed en ik bereik rond 9.50 uur het niets zeggende Castelbelli i el Vilar. Ik pauzeer op een bank met zicht op de spectaculaire bergkam.
Na nog een uur dalen ben ik in Castelgalli. Hier doet zich weer een verschil in de route aanduiding voor tussen de oranje pijlen en de GPS. Ik kies voor de pijlen en kom daardoor niet in het oude dorp. Bij een ingewikkelde kruising met een drukke weg zie ik een bar. Het lukt om er bij te komen. Ik rust, drink en eet wat.
Daarna loop ik anderhalf uur door half open gebied. Er volgt nog een lastige afdaling die bij de spoorlijn uitkomt. Het is inmiddels 13.30 uur als ik de buitenkant van Manresa bereik. In een buurtje met rijtjes huizen is een bar. Ik strijk er neer en neem een Estrella. De laatste kilometers van de Camino Ignaciano gaan omhoog. Op een plateau is er een mooi zicht op de stad.
Vervolgens daal ik de stad in en kom om 15.15 uur bij de Grotkerk. Bij de deur lees ik dat de kerk om 16.00 uur weer open gaat. Ik wacht terwijl er ondertussen meer bezoekers toestromen. Ik laat ze voorgaan als de deuren worden geopend. De meesten maken een selfie bij de grot en zijn dan weer verdwenen. De grot is het feitelijke einde van de Camino. Ignatius was een vernieuwer in zijn tijd. In de grot schreef hij aan zijn belangrijkste boek “Exercitia Spiritualia”. Verschillende afbeeldingen in de kerk laten zien hoe hij zich steeds weer moest verantwoorden tegenover de gevestigde machthebbers.
Na mijn bezoek aan de grot zoek ik naar de albergue. Eerst loop ik helemaal verkeerd door de informatie in de gids. Eenmaal de goede weg gevonden blijkt de herberg/jeugdherberg vol. De man die me de weg wees, belt een hotel van bekenden waar ik terecht kan. Hij biedt aan om mij er heen te brengen met de auto. Onder het rijden vertelt hij dat hij politieman is. Vervolgens zie ik dat het hotel naast het politiebureau staat. Ik ben in ieder geval geholpen.
Ik bedank de man en even later ga ik dineren in het restaurant (bonen en kip). Op de kamer vier ik het volbrengen van de tocht met een klein flesje wijn dat ik de hele tocht in mijn rugzak heb meegedragen.
Iedereen die me volgde heeft er hopenlijk plezier aan beleefd. Ik bedank hen hartelijk voor hun belangstelling. De route kende mooie en minder mooie etappes. Het extreemste waren natuurlijk de Monegros ten oosten van Zaragoza. Daar moest ik in alle redelijkheid een stuk van ca. 40 a 50 km overslaan vanwege de onmenselijke hitte en de totale verlatenheid. Toch was het geheel als Camino de moeite waard. Tenslotte de complimenten voor Mariette die dapper 3 weken meeliep en voor Menno die weer alles zichtbaar maakte op de website.
Hallo Wim, wat weer een prachtig verhaal, knap dat je de voettocht hebt kunnen maken!
Geniet nog even na van al het moois wat je gezien hebt en alle mensen wie je zo behulp zaak waren,want dat vonden wij zo bijzonder! Een hartelijke groet Henk en Wil.
Fijn dat jullie het hebben gewaardeerd. Tot snel.
Van harte proficiat met het volbrengen van weer een (pelgrim)route die je aan je lijstje kunt toevoegen. Goed gedaan en dank voor de verslagen waardoor we je wederom konden volgen door het spaanse land; mooi! Ook Mariette natuurlijk van harte voor het kunnen en willen meebewegen met deze bijzondere broer van mij. Tot de volgende etappe…
Dank voor de waardering. Blij dat je er van hebt genoten. Groeten
Wim, Cees en ik feliciteren je met het voltooien van deze pelgrimsroute. Dank voor de reisverhalen en de prachtige foto’s, waardoor we jullie/jou zo goed konden volgen.
Blijf je nog even nagenieten? Tot ergens weer in Arnhem, Wilma
Dank je Wilma, mooi dat jullie me hebben gevolgd. Sterkte met Cees.
“Ma” is een vergissing, dat mag bij mijn naam hierboven verwijderd worden 😉
Zal de netbeheerder (Menno) vragen Ma weg te halen.
Dag Wim, het deed deugd om nog eens een reisverslag van je te lezen. We kijken uit naar je vervolgtrajecten. Het valt iedere keer op wat een mooie steden en dorpen er nog te ontdekken zijn, plaatsen die je alleen te voet kan verkennen. De allerbeste groeten van Guido en Myriam.
Goed dat jullie het hebben gewaardeerd. Guido en Myriam. Ja de wereld ontdekken doe je te voet, dat weten jullie ook. dank voor het enthousiasme en de waardering.
Wat leuk van jullie te horen. Jazeker is er nog veel moois te ontdekken. Waar en hoe dan ook. Ik hoop dat het jullie goed gaat. Groeten
Geweldig , Wim , dat je de tocht volbracht hebt! Pittig en heet was het. Dank voor alle verhalen, zo loop je als thuisblijver toch een beetje te mee!
Goeie reis naar huis, groeten, Ariëtte
Dank Ari
Dank Ariëtte voor de waardering. leuk dat je hebt “meegelopen”.
Wim&Mariette we hebben weer genoten van je/jullie verhalen en foto’s. Weer een tocht erop zitten. Geniet nog even na en wel thuis. Ineke&Pim.
Dank voor het trouwe volgen van mijn tochten. Ik zal nog lang nagenieten.
Congratulations on completing your pilgrimage. Your reports are very educational for me. I liked them.
Knight Ignacio wouldn’t have expected a man named Wim Westinga to be on the same path that he had taken 500 years later! You became a part of history,Wim!
Hallo Katsi i liked your reaction on my Camino. Thanks for your positif view ons my walkings. Of course is every one tomorrow a part of history. I enjoyd doing this and I am glad with you following me.
Wim wat geweldig wat jij hebt gedaan. Ik heb genoten van je verhalen en kon op papier met je meelopen. Dank voor het delen van je verslagen. Hartelijke groeten,
Dank je Marja. Fijn dat je het hebt gewaardeerd.