Het weer is omgeslagen. Er hangt een zwaar wolkendek en het is regenachtig. Ondanks de geringe lengte van de etappe vandaag ga ik om 9.00 uur de deur uit. Het dorp ligt nog maar net achter me of het gaat harder regenen. Ik trek mijn poncho tevoorschijn en loop vervolgens als rode verschijning door de groene velden. De eerst 6 a 7 km is als met een liniaal over de kaart getrokken. Er wordt hier veel koolzaad verbouwd. Het kan intens gele velden opleveren maar zover is het nog níet. Op een graspad door een bos wemelt het door de nattigheid van de Escargots. Ik trap er bijna op. Om 13.00 uur bereik ik het idyllisch gelegen Baye. Er is maar één restaurant en daar strijk ik neer en bestel een lunch. Tot het eind van de middag blijf ik er zitten lezen terwijl het buiten hard regent. Tegen 17.00 uur meld ik me bij de Foyer de Charité, centre de retrait et de spiritualité. Het is gevestigd in het Chateau de Baye. Ik wordt binnen gelaten en krijg een kamer. Men gaat er vanuit dat ik mee eet. Als ik op de afgesproken tijd de eetzaal binnenkom, komt er van de andere kant een gezelschap binnen, bestaande uit bejaarden, invaliden en wereldvreemden, aangevoerd door een pastoor. Ik heb meteen de aandacht en nadat iedereen gevallen is over mijn naam gaat de pastoor voor in gebed terwijl iedereen gaat staan. Het eten wordt binnengebracht door een non. Het is van alles behalve een culinair feest. Na het eten moet ik afwassen. Een aardige man laat me de kapel zien. Als ik desgevraagd vertel dat ik uit Apeldoorn kom blijkt er jaarlijks een groep van 20 mensen, een delegatie vanuit de Apeldoornse kerk “de drie ranken”, hier te logeren. Hij laat me een ansichtkaart zien van paleis het Loo. Met een bonne nuit ga ik naar mijn kamer.

Klik hier voor meer foto’s.