Labastide-Charosse Orthez

12 reacties

Het is nog maar 6.00 uur als de eerste wakker is en opstaat. Ik vind het te vroeg en blijf nog wat liggen lezen. Ik laat iedereen voorgaan en sta om 7.00 uur op. Als de rest al weg is ga ik op pad. Het is droog maar ik houd mijn poncho bij de hand. De lucht is zwaar van de wolken. De velden waar ik langs loop zijn door de regen blank komen te staan. Het eerste dorp dat ik, na een klim, tegenkom is Argelos. Het ligt op een berg. OLYMPUS DIGITAL CAMERAIk loop er langs en daal af om weer te klimmen. In Sault de Navaille bekijk ik de Romaanse kerk. Omdat in dit mooie dorp niets te krijgen is loop ik door. Ik besluit een stuk langs de weg te lopen omdat de landelijke paden te nat zijn. Het bevalt me niet. In Sallepisse zoek ik de route weer op. Bij een abri naast het kerkhof zitten de 3 mede-pelgrims te pauzeren. Ze gaan weer en ik neem een pauze om te lunchen. Ellie heeft een plastic map achtergelaten in een hokje. Als ik verder ga neem ik het mee omdat ik denk dat het haar dagboek is dat ze heeft vergeten. Later blijkt dat ze het bewust daar heeft gelegd zodat langskomende pelgrims er wat in kunnen schrijven. Ik loop verder en voor de eerste keer, als de wolken even optrekken, zie ik de Pyreneeën. OLYMPUS DIGITAL CAMERADe hele weg loop ik met het idee: als ik bij de Pyreneeën ben dan heb ik een zeker punt bereikt. Ik voel een opwinding als ik ze nu echt zie. Aangekomen in Orthez haal ik bij het toeristenbureau de sleutel en even later beklim ik de trap van een middeleeuws bouwwerk waarin de refuge is gevestigd. Ik installeren me en loop dan het stadje in. Het heeft wat historische gebouwen zoals de kerk, de burcht en een brug. Verder zijn de oude straatje interessant. Ik ga bij een bar met wifi zitten en werk de site bij. Ik vind er een folder waarin vanavond een barok-concert wordt aangekondigd. Ik neem het mee om er heen te gaan. Eerst terug naar de refuge om te betalen. Er komen twee dames het geld incasseren. Dan naar de mediatheek. Ik ben er 5 minuten voor het concert begint en er is nog weinig publiek in de woonkamerachtige ruimte. Uiteindelijk raken de klaargezette stoelen toch bezet. Drie jonge vrouwen beginnen de instrumenten te stemmen, harp, violoncello en een bijzondere luit. Ze spelen vervolgens stukken van Italiaanse en Spaanse componisten. Het klinkt goed en ik stel me een bijzondere 17e eeuwse woonkamer voor. Na anderhalf uur is het afgelopen. De nazit met hapje en drankje laat ik voor wat het is en loop het centrum in. Ik hoopte dat er een restaurant open zou zijn. Dat is niet het geval. Ik loop naar de oude brug waar de rivier onderdoor raast vanwege het hoge water. Verderop heeft het water een weg overspoeld. Bij een kebabent haal ik wat te eten en loop naar de refuge. Ik ontmoet er 2 jonge Belgische jongens. Studie onderbroken omdat men niet weet wat men wil. Ze verwachten het antwoord op de Camino te vinden. Ik geloof daar níet in. Ik ga slapen.

Klik hier voor de foto’s.