De zon schijnt als ik even voor zeven de deur van de jeugdherberg achter me sluit. Er is nog weinig leven in het stadje. Via een smal straatje loop ik het dorp uit. Het gaat meteen omhoog. Konijnen schieten alle kanten op. De route gaat achter cementgroeves omhoog. Na 2 uur lopen ben ik bij de “Nine Standards”, grote steen hopen op de kam van de berg. De kam vormt de waterscheiding tussen Noord en Zuid Engeland. Omdat de Moorlands nogal onbegaanbaar zijn, zijn er 3 verschillende routes aangegeven afhankelijk van het seizoen. Ik loop ca. 2 uur door de Moors. Het is een uniek leeg landschap. Ik kom een vrouw tegen die uitgebreid vraagt hoe het was. Niet te nat? Ik toon mijn schoenen, ze zijn droog dus dat valt wel mee. Ik ben op tijd in Keld. Dit blijkt een piepklein dorp. In de tuin van een huis staat een bordje Campsite. Ik ga informeren. Het blijk dat alle grasland rond het dorp als camping wordt gezien,. Ik zet mijn tent bij de parkeerplaats. Dan ga ik, op aanraden van de mevrouw van de campsite, bij Keld Lodge reserveren voor het diner vanavond. Ik ga terug naar mijn tent en schrijf, liggend in het gras, mijn verslag. De mevrouw van de campsite heeft ook een theetuin, winkeltje. Ik koop wat fruit en drinken voor morgen. Dan ga ik eten en daarna naar bed.

Klik hier voor de foto’s