Als ik wakker word, regent het pijpenstelen. Het was gisteravond al aangekondigd op tv. Ik raak tijdens het ontbijt aan de praat met een stel, dat zonnepanelen installeert. Ze wonen op het eiland zuidelijk van Shikoku, genaamd Kyushu. Als ik na het ontbijt vertrek, regent het nog zacht. Ik loop nog even met capuchon en gamaschen. Al snel is het droog genoeg, om deze af te doen. Ik loop naar de periferie van de stad, waar ik afwisselend tussen de akkers en de bebouwing loop. De temperatuur loopt op, maar het blijft bewolkt. Ik ben na twee uur lopen bij tempel 84: Ichinomiyaji. Het groen en de bebouwing vormen samen een ontspannen sfeer. Er staat een man zo hardop te bidden, dat het over het hele complex klinkt. Van de monnik, die in mijn boek kalligrafeert krijg ik wat snoep als ossetai. Na het bezoek aan deze tempel gaat het weer richting stad. Ik koop bij Lawson een kop koffie en loop er mee in de hand verder. Bij gebrek aan zitgelegenheid, drink ik het lopend op. Het wordt drukker, naarmate ik verder de stad in kom. Ik kies een rustiger route langs een rivier. Als ik rond 12.00 uur langs een supermarkt Marunaka – een soort AH – kom, haal ik wat voor de lunch. Ik loop verder en, bij verrassing, tref ik langs de rivier een bankje. Ik neem de tijd voor de lunch. De etappe van vandaag is vlak en niet te lang. Ik loop verder de stad in. Ik passeer, midden in de stad, een winkel met een complete karperkwekerij voor de deur. Dat herinnert me eraan, dat ik een paar dagen geleden van Kathy heb begrepen, dat het woord “koy” karper betekent. Wij kennen de benaming Koykarper. Dat is dus dubbel karper. Als ik inmiddels de drukke hoofdstraat, waar het hotel aan ligt, in ben gelopen, houdt een vrouw me aan om me een ijsje te geven als ossetai. Aangekomen in het hotel, volgt de gebruikelijke moeite om een Japanner mijn naam uit te laten spreken. Het paspoort komt er bij, dan schrijft de man mijn naam in Japanse karakters. Een jonge vrouw spreekt het uit als “Katakana”. Geen wonder dat we elkaar niet begrijpen. Ik ga naar mijn kamer. Ik krijg de boodschap mee, dat het bad pas na 17.00 uur gebruikt mag worden. Ik weet niet waarom. Water op rantsoen? Ik eet vanavond spaghetti en sla. Naast het hotel is dat kant en klaar te koop. Morgen 2 bergen beklimmen, pasta is dus wel goed.

Klik hier voor de foto’s