Kevalec – Pordic
Na een karig ontbijt met mijn laatste voorverpakte choco broodjes verlaten we om 9.00 uur het Domeine de Kevalec. Na een half uur lopen over verharde wegen komen we op een sterk dalend pad dat bijna dichtgegroeid is. De bodem is nat en vol met losse stenen. Voorzichtig manoeuvreren we er doorheen en komen weer op een verharde weg. Na anderhalf uur bereiken we Tréveneuc.
In dit dorp willen we bij de bar koffie drinken. Helaas is die op woensdag gesloten, en het is toevallig net woensdag. We gaan op een bank tegenover de kerk zitten. Aan de kerk hangt een pop aan een doek. Het verbeeldt de Amerikaanse parachutist John M. Steele, die in WOII op de kerktoren terecht kwam en daar twee uur bleef hangen. Naast onze bank is het toegangshek van een kasteel, dat in de verte te zien is. Na de rustpauze lopen we naar de volgende kustplaats Saint-Quay-Portrieux.
Bij de ingang van deze plaats is een supermarkt waar we brood, kaas en fruit kopen. Wanneer we in het centrum komen, drinken we koffie op het terras van een bar. Aansluitend gaan we op een bank aan het strand in de zon zitten lunchen. Het geeft een echt vakantiegevoel. Vervolgens lopen we de stad uit en volgen de weg naar Étables sur Mer en Binic.
Bij de haven van Binic is het een drukte van belang. We kijken even in de kerk en lopen dan langs de haven richting het strand. In een tent/bar kopen we cider en bier en gaan ermee in de zon zitten. Daarna lopen we terug naar de andere kant van de haven en zoeken de GR34, die we willen volgen tot ons overnachtingsadres.
Het gaat goed totdat ik me bij een kloof vergis. Ons onderkomen is in het binnenland, ik denk dat we de kloof moeten volgen maar dat klopt niet. Wanneer ik er achter kom, zijn we al ver het pad ingelopen. Aan een jonge vrouw die met een paard bezig is vraag ik de weg. Ze adviseert om verder te gaan en dan een steile helling op te gaan. Dat doen we en lopen dan de laatste kilometers naar ‘La Guesthouse’, waar we pas om 19.00 uur aankomen.
De gastvrouw Christine laat ons binnen en toont ons de kamer. Alles is smaakvol en modern ingericht. Ze vertelt, wanneer we in de tuin zitten met het door haar aangeboden drankje, dat wij haar eerste gasten zijn. Voor de maaltijd rijdt ze ons naar Les Rosières, waar we bij een Italiaans restaurant gaan eten (Mariette kipburger en ik moules). Om 21.45 uur haalt Christine ons weer op.
Hé eindelijk een vakantiegevoel. Geniet ervan samen.