Huy Andenne
Om 7.00 uur staat het ontbijt klaar. Madam Seminerio moet om om 7.30 naar haar werk. Er staat alleen voor mij gedekt. Madam wil ook helemaal geen contact. Onder het eten stop ik ook wat brood en fruit in de rugzak. Dat is voor de lunch. Als ik de deur uit ga zie ik plots en klein meisje achter Madam staan. Ze zwaaien me na. Voor een stempel loop ik naar de grote kerk. Hij is gesloten. Na wat zoeken kom ik bij het gemeentehuis waar ik een stempel haal. De stad uitlopend gaat het meteen stijl omhoog. Als het mooi weer zou zijn, was het een mooi uitzicht geweest. Het begint wat te regenen. Ondanks dat is de omgeving landschappelijk mooi en afwisselend. In het bos van Henimont gaat het harder regenen. Ik haal mijn poncho tevoorschijn. Onder deze mobiele tent blijft alles droog. Als ik in het dorp Rosières pauzeer in een bushokje roept een Belg met enig leedvermaak dat het nog drie dagen blijft regenen. De route gaat verder langs asfaltwegen. Het laatste stuk over het jaagpad langs de Maas. Om 13.00 uur ben ik in Ardenne. In het gemeentehuis tegenover de kerk vraag ik waar ik kan slapen. Het adres dat ik had heb ik tijdens het lopen en paar keer gebeld. Zonder succes. Ik word naar een café gestuurd waar men van niets weet. Men is ook niet bereid om ook maar een seconde moeite te doen. Bij het bureau voor toerisme heb ik meer succes. Men heeft een map vol adressen van mensen die wel pelgrims willen ontvangen maar dat niet aan de grote klok willen hangen. De familie Mols woont ca. 10 km buiten Ardenne. Zo komen me met de auto halen. Sinds een jaar hebbende Chambres d’Hôte en sinds een week hebben ze die ook voor pelgrims beschikbaar gesteld. Ik ben de eerste die zich aandient. Ik eet met Anne en Didier Mols. Hij is uitgever van schoolboeken in Luik. We zitten tot 21.00 uur aan tafel. Dan ga ik naar mijn kamer.
Geef een reactie