Samen met Katsy zit ik aan het ontbijt. De gastheer doet zijn best om ons het naar de zin te maken. Hij zet een pot koffie voor mij. Als we gaan vertrekken moeten we eerst met de hond op de foto. We lopen, na een handdruk, samen de straat uit. Al snel gaat ieder zijn eigen tempo lopen. Katsy (voluit Katsuyoshi) loopt sneller. De route gaat voor een groot deel langs de kust. De zon schijnt en er waait een verkoelend briesje. Over zee zijn contouren van eilanden te zien. Als Katsy pauzeert, tref ik hem en sta ik even stil. Hij heeft last van de voeten. Als ik niets voor hem kan doen, loop ik verder. In Kikuma zie ik een winkel die soft-ice verkoopt. Ik koop een ijsje en loop verder. Bij een grote raffinaderij zie ik Katsy weer. We praten even en gaan dan verder. Al gauw loopt hij voor me uit. Ik laat hem gaan. Bij een convenience store stop ik om te lunchen. Het is er druk met pauzerende werkers van de vele industrie hier. Verder lopend tref ik Katsy weer. Hij heeft in de berm zitten lunchen. We lopen nu samen verder naar tempel 54: Enmeiji. Het hoofdgebouw wordt gerenoveerd. Het is volledig ingepakt zodat er weinig van te zien is. In de tempel wordt gebeden voor een lang leven. We lopen samen verder en komen in een zeer uitgebreid “Memorial Parc”. Katsy vertelt me veel over de boeddhistische gewoontes. Alle monumenten bevatten de as van overledenen. Traditioneel zijn het aan hele families gewijde monumenten. Hij wijst me op monumenten waar een kruis op staat. Dat zijn monumenten van christenen. Ook zijn er monumenten van soldaten uit WO2. We praten over de rol van de Japanners in de kampen. We zijn het eens over de absurditeit van die geschiedenis. We lopen verder tot we in de stad Imabari zijn. Daar bezoeken we tempel 55: Nankobo. Als we die gezien hebben, drukken we elkaar de hand. We hebben verschillende slaapadressen. Als ik bij mijn hotel aankom, wordt ik verwelkomd door een vriendelijke oude baas. Hij brengt me, al kletsend, naar de kamer. Nadat ik in bad ben geweest, vraag ik hem voor mij een volgend adres te bellen. Voor wat te eten stuurt hij me naar een restaurant. Dit blijkt om 7.00 uur te sluiten. Ik haal wat bij een supermarkt en ga naar mijn kamer.

Klik hier voor de foto’s