Hiroshima – Hojo
Het is 5.50 uur als ik bij de tramhalte sta. Dan blijkt de eerste tram om 6.15 uur pas te komen. Dat wordt krap voor de aansluiting met de boot. Ik arriveer bij de terminal op het tijdstip dat de boot moet vertrekken. Ik ren naar de balie en zeg dat ik nog mee moet. Er wordt meteen gecommuniceerd met de boot, zodat deze wacht. Nog een ticket kopen, dan rennen naar de boot. Ik passeer meerdere medewerkers, die vriendelijk lachend, mij bemoedigend toeknikken.
Zodra ik aan boord ben wordt de loopplank weggereden en gaan we varen. Ik ben blij dat ik het gered heb anders had ik nog 2 uur moeten wachten op de volgende boot. De overtocht duurt tweeënhalf uur. Onderweg sta ik, aan de railing, even te praten. Plotseling komt de man, waarmee ik praat, op het idee, mij het pak van de kapitein aan te trekken en een foto te maken. Ik laat het gebeuren. Als we aangekomen zijn, loop ik 4 kilometer om weer op de pelgrimsroute te komen. Rond 11.00 uur ben ik bij tempel 53: Enmyoji. Het complex bevat veel gebouwen, die dicht op elkaar staan. De gids vermeldt, dat er een Kannon beeld moet staan, met daarop de afbeelding van Maria. Dit is vastgesteld door een Amerikaanse professor uit Chicago. 
Na wat zoeken vind ik het. Ik zou Maria er niet in herkend hebben. Het verhaal wil, dat de eertijds verboden christenen, hier heimelijk dit beeld kwamen aanbidden. Overigens was deze professor de eerste buitenlander die de tempels van Shikoku bezocht. Nadat ik mijn stempel heb gekregen, loop ik verder. De route gaat na een tijdje pal langs de kust. Het is wat heiig boven zee. Ik ga op de zeewering zitten om te lunchen. Als ik daarna verder loop, kom ik de oud-leraar Engels weer tegen. We lopen een tijdje samen op. Hij heeft hetzelfde slaapadres gereserveerd als ik: een youth hostel aan zee. Na de ofuro schrijf ik mijn verhaal. Ik eet samen met de Engelse leraar, die Katy heet. We praten over alles wat met pelgrimstochten te maken heeft. De maaltijd is erg goed. De gastheer belt nog voor mij, om een overnachting voor morgen te regelen.
He pap! Zie je wel dat ook jou een uniform beeldig staat!! :-p 😀 😀 😀
Ja, ja. Past helemaal niet.
Hi Wim,
Leuk je zien in uniform….staat je goed…houden zo zou ik zeggen ;-).
Foto van de reiger in zee is prachtig, kun je zo inlijsten en boven je bank hangen.
Warme groet uit Amsterdam
Anjali
Dat pak past toch niet. Wat de natuur betreft, er is veel moois te zien. Wist niet dat reigers ook in zee visten. Gr
Wim, prachtige foto’s. Alleen die foto in dat pak staat je voor geen meter. Je kunt het ook absoluut geen maatpak noemen. Die pet is ook niet de pet die bij je past. Totaal ziet het er niet uit.
En die foto van die reiger kun je ook wel een keer in alle rust bij mij aan de vijver nemen, gezien ik regelmatig een stelletje vijvervissen mis.
Wij wensen jou natuurlijk een mooie en voorspoedige voortgang en vernemen wel weer van je !
Beste Jan, over dat pak ben ik het volledig met je eens. Je snapt zo’n reiger niet. Een Oceaan vol vis en dan bij jouw komen vissen. Gr
Ha Wim, mooie foto’s en mooie verhalen.
We hopen dat het goed met je is want hoorden vanmorgen over een aardbeving in Japan.
Hou je goed,
Groeten Bob en Len
Bob en Len, jullie weten dat ik niet erg goed ben in het opmerken van aardbevingen. Ook van deze heb ik niets gemerkt. Ook hier niets van op tv gezien. Het gaat verder goed met mij. Met Julie ook hoop ik. Gr.