Het Hugenotenpad
Nadat ik vorig jaar in Japan gelopen had, nam ik mij voor weer een tocht gaan lopen in Europa. Ik vond het Hugenotenpad. De vluchtgeschiedenis van de Hugenoten vertoont veel overeenkomst met de vluchtelingenstromen waar we op dit moment ook mee te maken hebben. Bovendien hebben de ontwikkelingen vanaf de 17e eeuw een grote invloed gehad op de huidige cultuur en maatschappelijke inrichting van het Europese continent. Het routeverloop van het Hugenotenpad is vrij recent als internationaal samenwerkingsproject onder auspiciën van het Cultureel Erfgoed Platform van de EU ontwikkeld. Het begin is in Le Poët Laval in de zuidelijke Drome, Frankrijk en gaat via Zwitserland naar Bad Karlshafen in Midden Duitsland. Totale afstand is ca. 1800 kilometer. Het verloop van de route is door historici en wetenschappers vastgesteld. De landen waar de route door loopt moeten dan de verdere detailering voor hun rekening nemen. De Franse organisatie is daar verreweg het verst mee, gevolgd door de Duitsers. Het Zwitserse deel van de route is nog nauwelijks verder ingevuld. Ik zal ter plekke mijn weg moeten zoeken. Het is vandaag nog 2 dagen voor mijn vertrek. De dag begint met een bericht in de krant. Vorige week ben ik geïnterviewd over mijn loopplannen. Nu sta ik op de voorpagina van het Regionieuws van de Stentor. Het is een artikel geschreven door Jan Visser. Naast het artikel prijkt een foto van mij in wandeloutfit. Bij de benzinepomp koop ik 2 exemplaren van de krant. De afgelopen weken ben ik druk geweest met het opruimen van de tuin. Vandaag ga ik het huis op orde brengen zodat een mogelijke huurder het kan bewonen. Ook gaat er nog de nodige aandacht naar mijn uitrusting. Het gewicht van mijn rugzak houdt me al dagen bezig. Omdat ik heb besloten de tent mee te nemen moet ik extra kritisch zijn op de rest van de uitrusting. Ik streef er naar om de rugzak niet zwaarder te maken dan 11 kilo. Daarvan neemt tent, slaapzak en matras al ruim 3 kilo in beslag. Andere zaken van gewicht zijn de toilettas en de verzameling snoeren, opladers en powerpacks voor de smartphone. De smartphone is belangrijk omdat ik daar alle route-informatie in heb opgeslagen. Ook moet ik er mijn dagboek in bijhouden. Uiteindelijk lukt om het streefgewicht van de rugzak bereiken.
Geef een reactie