Het is nog voor 8.00 uur als ik de deur van de herberg op slot doe en de sleutel in de brievenbus gooi. Meteen op de hoek van de straat, tegenover de kerk is de bakker. Het is er druk. Met wat broodjes voor de lunch ga ik de winkel uit en ga vervolgens een lange uitvalsweg af tot ik bij een stadspark kom.

Na het park ga ik door een buitenwijk met vrijstaande woningen. Buitenwijken zoals wij die kennen bestaan niet in Duitsland. Rijtjeshuizen kent men praktisch niet. Uiteindelijk loop ik de bebouwing uit. Het gaat over een fietspad naar het dorpje Skassa. Het is gaan regenen. Aan de andere kant van het dorp gaat het weer door de open landerijen met graan en koolzaad. Wanneer de route rechtsaf gaat, blijf ik het fietspad volgen. Ik wil naar de oever van de Elbe. In de gids is dat als alternatief aangegeven.

Onderweg tref ik een man met hond en praat even met hem. Hij bevestigt dat ik de brug bij Riesa goed over kom. Even later kom ik bij een plek met kruisvormige “Sühnsteine” In de Middeleeuwen een manier om een misstap te verzoenen. Bij het eind van het fietspad ga ik parallel lopen aan de rivier tussen de huizen. Dan daal ik af naar de oever en volg het pad. Aangekomen bij de volgende plaats Nünchritz ga ik weer tussen de bebouwing lopen.

Bij een Lidl koop ik melk. De helft drink ik op terwijl ik lunch. De andere helft doe ik in het waterflesje. Vervolgens ga ik door het gehucht Grödel. Aan het eind van de weg ga ik de dijk op. Er staan wel borden: verboden doorgang maar die negeer ik. Tot Moritz gaat het goed, maar dan blijkt dat de doorgang is afgesloten. Er volgt een deel waar men met damwanden de dijk aan het versterken is. De verharding ontbreekt nog. Ik weet er door te komen en kan dan gewoon verder. Ik loop naar de brug bij Riesa en steek die over. Bij een tankstation drink ik koffie.

Aanvankelijk overwoog ik om in Gröba te overnachten, maar het is nog vroeg en de omgeving is hier niet boeiend. Ik bel vanachter de koffie met de herberg in Strehla. Ik kan er terecht. Vervolgens loop ik de laatse 7 km over het fietspad langs de weg. Even voor zes ben ik in Strehla. De vrijwilligster staat me in de straat op te wachten. Samen lopen we naar de kerk. Naast de kerk is een ruimte die dienst doet als pelgrimsopvang. Ik dank de vrouw en vraag naar een eetgelegenheid. Ze beveelt Gaststätte Lindeboom aan.

Het onderkomen kost 13 Euro. Ik kan niet gepast betalen. Op weg naar Lindeboom ga ik bij haar woonhuis langs en krijg mijn wisselgeld. Bij Lindeboom kan ik maar net terecht. Het is volgeboekt. Aan een hoge tafel in de hoek is plek. Ik bestel schnitzel met asperges. Na het eten ga ik in de herberg nog wat lezen in de gids en bekijk de mogelijke bestemming voor morgen.

[Show as slideshow]