Gijón Villaviciosa
Inpakken, ontbijten en op pad. Het zon schijnt als ik over de boulevard in oostelijke richting de stad uitloop. Ruim een uur duurt het voordat ik Gijón achter me laat. Over de universiteitscampus en langs een gigantisch, onder Franco gebouwde technische school kom ik in Deva. Door een Eucalyptusbos moet ik flink klimmen. Boven gekomen sta ik tegenover een bar die juist opent. Na een verfrissing loop ik verder. Er volgt weer een beklimming naar de Alto de Curbiello. Ook hier eindigt de klim bij een bar. Er komen hier een aantal bezwete en hijgende pelgrims aan die de berg vandaag de andere kant hebben beklommen. Voor mij volgt nu een steile afdaling over een blubberig bospad. Het landschap is prachtig. Aan de voet van de berg ligt het dal van Peón. Er volgt volgens de gids weer een berg. Ik kies voor de weg die om de berg heen loopt. Tegen lunchtijd ben ik in Arreos. Bij het restaurant aldaar bestel ik een menu. Ondertussen kom ik op adem. Na de pauze loop ik verder en kom bij een splitsing. Op de borden staan plaatsnamen die op de simpele kaart in de gids niet voorkomen. Ik neem een beslissing en loop rechtdoor. Achteraf blijkt dat de andere weg korter was geweest. Ik loop zo’n 4 kilometer om. Even later stopt een auto. De bestuurster zegt in rap Spaans iets. Ik snap het niet maar vang wel op dat het over iets zwarts gaat. Als de auto weer is verdwenen en ik nadenkend achterblijf, voel ik aan mijn rugzak. Mijn slaapzak is weg. Ik ben mijn zwarte slaapzak verloren. Dat wilde de bestuurster mij zeggen. Ik loop terug en om de eerste bocht vind ik hem. Ik ben de vrouw in de auto dankbaar. Langs de rivier daal ik af naar Villavociosa. Bij de toeristeninfo vraag ik waar ik kan slapen. Het eerste hotel wat ik tegenkom is Casa Espagna. De man bij de ingang zegt dat ik 41 euro mort betalen. Ik vind dat te veel en na wat kletsen komen we 30 euro overeen. Even later lig ik in het bad. Opgeknapt ga ik in de bar van het hotel wat drinken. Ik beantwoord wat mails. Dan ga ik het stadje verkennen. Ik heb de indruk dat er veel Engelsen zijn. Het oude centrum is niet groot. Aan de randen is het wat rommelig maar er staan voorname paleizen. Ik zoek in de avond een restaurant en bestel het menu. Om 23.00 uur ben ik terug in de kamer en sluit de luiken.
Geef een reactie