El Palau d’Anglesola – Verdu
Om 6.30 uur doe ik de deur achter me dicht. Dan mis ik mijn pet. Het vermoeden is dat ik hem gisteravond in de bar heb laten liggen. Wanneer ik ga kijken is hij er niet. Er hangen wel meerdere vergeten petten aan de kapstok. Ik neem er een van mee.
Na een koffie en een croissant te hebben genomen, ga ik om 7.15 uur het dorp uit. Een jogger roept me “Buon Camino” toe. Het landschap is hetzelfde als gisteren. Met een pauze in de schaduw van een schuur bereik ik Castelnou de Seanna. In het centrum neem ik een koffie bij de bar. Op het centrale plein zijn breiwerken rond de bomen gemaakt.
Langs de route naar Bellpuig valt vooral de grootschalige zandwinning op. Met een brug over de snelweg A2 en een tunnel onder het spoor bereik ik rond 12.00 uur Bellpuig. Bij een parkje ga ik op een terras zitten en bel de City Hall. De vrouw aan de telefoon moet mijn verzoek voor een overnachting bespreken. Na een kwartier kan ik terugbellen. Wanneer ik dat doe is de mededeling dat in Bellpuig niets beschikbaar is. Maar in Verdu wellicht wel. In de gids staat nog een adres van een hostel. Ik bel het en krijg iemand aan de telefoon. Wanneer ik de vraag naar een bed, hangt hij op. Het adres van de hostel in de gids is niet ver, dus loop ik er heen en druk op de bel. Een man doet open. Maar als ik om een bed vraag, gooit hij de deur dicht met de mededeling dat het huis prive is. Ik ben wel klaar met Bellpuig en besluit verder te lopen naar Verdu.
Eenmaal buiten de stad, loop ik door een ander landschap. Het is heuvelachtiger en gevarieerder. Ik passeer een officiële motorcross baan. Daarna pauzeer ik in de berm. Het is zo warm dat ik onder de paraplu verder loop. Om 15.30 uur bereik ik Verdu. In deze plaats is in 1580 Pedro Claver geboren. Er is een kapel aan hem gewijd en er is een herberg naast de kapel. Ik bel het nummer dat op de deur staat en even later staat een mevrouw naast me die me binnen laat. Na een douche loop ik even rond.
Bij de bar even verder in de straat bestel ik een maaltijd paella en vis. De mevrouw van de herberg komt me halen want ze moet mij nog inschrijven. In het gastenboek ontdek ik dat in maart 2022 een stel uit Apeldoorn hier was. Ze staan in het register met dezelfde achternaam als die van Mariette. De vrouw vertrekt en ik ga slapen.
Since I’ve been busy,I missed reading some of your journals, so I’m reading them all together,relaxing on this Saturday morning. I feel as if I’m traveling with you in the heat. Yes, heat! Take care of yourself.
I heard the news report on TV about the heat from Europe.
It’s interesting to know the people you met on the road, such as a Polish priest, is he in the gown with the heat? I support his religious faith. It’s also nice to read about a man called Edo,who is curious about my country.
I want to send my best wishes to the people on the Camino over there. Enjoy your journey.
Than you Katsi, I am happy that you follow-up me with such interest and enthousiasme. The heat is a bit less now, but still over 33 degrees. Thans for the best wishes.
Wim heerlijk om jouw verslagen te lezen. Ik heb je hele reis al gevolgd. Geweldig hoor. Hartelijke groeten, Marja