De dag begint zonnig. Nadat ik laat ben opgestaan, ga ik bij de supermarkt wat ingrediënten halen voor een ontbijt. Aansluitend loop ik in een klein uur naar het Namba Parcs centrum. Dit nieuwe, negen verdiepingen hoge centrum met winkels en restaurants, dankt zijn naam aan het station Namba, waar het bovenop staat en aan het parklandschap dat op het dak is aangelegd. In de eerste electronicawinkel die ik zie, informeer ik naar een simkaart. Een lokale provider heeft toeristensimkaarten. Lijkt me wel wat. Ik neem een folder mee en denk er over. Nadat ik heb rondgekeken in het centrum ga ik het dak op. In de zon met een prachtig uitzicht lunch ik. Als ik rond 13.30 uur terug ga naar de electronicazaak om de simkaart te kopen ontstaat er gedoe. Niemand weet of die kaart wel in mijn telefoon kan. Zes mensen bemoeien zich ermee. Er wordt hevig Japans gerateld. Een jonge vrouw die in Amerika heeft gewoond, stelt me af en toe een vraag. Als ik na drie uur de winkel uit ga, heb ik alleen een adres van een andere winkel. Daar wandel ik, door smalle, overdekte winkelstraatjes, naar toe. Binnen een half uur heb ik een telefoon met simkaart gekocht. Ik wandel terug naar het hotel. Daar doe ik nog een wasje en kijk hoe ik morgen bij het begin van de looproute kom.

Klik hier voor de foto’s