Na douchen en ontbijten is het 8.30 uur als ik naar Grenoble ga lopen. Ik loop door troosteloze buitenwijken met grote flatgebouwen. Als de Liberté en Fraternité net zo grondig zijn doorgevoerd als de Egalité in de architectuur van deze buitenwijken dan komt het wel goed. In het centrum aangekomen, loop ik alle telefoonwinkels af die ik kan vinden. Dezelfde telefoon als degene die is gestolen is niet te koop. Uiteindelijk koop ik bij een grote elektronicazaak Fnac een LG K10. Een slagje kleiner dan die ik had. Bij Bouygues koop ik een simkaart voor een een maand. Daarbij hoort een Frans telefoonnummer. Als alles is geïnstalleerd, merk ik dat de telefoon niet geschikt is om mijn foto’s naar dropbox te zenden. Ik ga terug en bespreek het probleem. De nieuwere software is het probleem. Ik moet dus meer met het telefoontje fotograferen. Als ik om 16.00 uur op de tram stap om naar de herberg te gaan, heb ik weer een werkende telefoon. Ik stuur Vera en de kinderen een bericht met het nieuwe nummer. Zodra ik in de herberg ben vraag ik aan de vrouw bij de receptie of ik via haar computer mijn route-informatie op de telefoon kan zetten. Het is goed maar later op de avond. Ik ga in de eetzaal dineren en wacht daarna tot 22.30 uur tot ik de route op de telefoon kan zetten. Hoe het met de foto’s van de afgelopen dagen moet weet ik nog niet. Ik ga naar de kamer die ik nu deel met een Marokkaanse jongeman. We praten nog even over vluchtelingen. Hij wist niets van Hugenoten. We wensen elkaar goedenacht en gaan slapen.

Klik hier voor de foto’s