Dinant Givet
Het ontbijt is om 7.30 uur. Voor de lunch neem ik wat boterhammen mee. Om 8.15 uur begin ik te lopen. In tegenstelling tot gisteren loop ik nu langs de rechteroever. Het is een wat avontuurlijker pad dan het jaagpad. Als ik een visser passeer springt deze spontaan op en geeft me een hand. Hij heeft vorig jaar de Camino gelopen. Als bewijs laat hij het schelpje aan zijn halsketting zien.Tegen 10.00 uur passeer ik de steile rotswand tegenover het kasteel van Freyr. Alpinisten staan zich klaar te maken om de wand te beklimmen. Een hele uitdaging. De rotsen komen op een bepaalde plek zo dicht tegen het water dat er een pad omheen is gemaakt. Het is smal en de rots hangt er overheen. Ik schuifel er over heen, bang om in de Maas terecht te komen. Deze hindernis wordt met succes genomen. Als ik vervolgens in een weiland in de zon zit te pauzeren komt er een collega pelgrim aanlopen. De eerste keer dat ik er een tegenkom. Hij stelt zich voor als Herman de Ridder. Ik besluit een stuk met hem mee te lopen. Herman had een aannemersbedrijfje in Hoevelaken. Al kletsend blijken we veel gemeenschappelijke relaties en ervaringen te hebben. Bij de sluis van Hermeton ga ik op een bank een lunchpauze houden. Ik zeg Herman gedag. We zullen elkaar nog wel weer tegenkomen. Na de lunch loop Ik in een ruk door naar Givet. Daarbij passeer ik ongemerkt de grens. Je suis en France! In Givet wil ik het pelgrimshuis opzoeken. Als ik het met behulp van het toeristenbureau heb gevonden komt Herman aanlopen. Nadat we een biertje hebben gedronken, ga ik in de stad wat eten.
Klik hier voor de foto’s van de etappe van Dinant naar Givet.
Wim,
We volgen je op de voet. En we genieten van de mooie foto’s.
Groetjes,
Herman en Anita de Vries
Fijn dat jullie meeleven en het meebeleven
Beste Wim,
Mooie verhalen en prachtige foto’s, we genieten gewoon met je mee.
Hartelijke groeten,
Ronald en Ria
Goed te horen dat jullie het mooi vinden en meegenieten. Ik geniet er ook van. Het lopen gaat steeds beter.