Dinan – Yvignac
Om 7.00 uur ga ik ontbijten. Natuurlijk neem ik van het buffet wat broodjes mee voor onderweg. Op mijn kamer organiseer mijn rugzak en vertrek. Het is rond 8.00 uur als ik de deur uit stap.
Ik kies op de kaart van Locus de weg door de stad om op de gpx route te komen. Ik passeer het ziekenhuis in Lehon. Daarna klim ik omhoog door een buitenwijk met luxe villa’s. Vervolgens passeer ik de stadsgrens van Dinan en ga op weg naar naar het dorp Saint-Carné. Daar aangekomen drink ik in de bar een koffie. Ik krijg een stempel in mijn credential en vertrek. De route gaat nu over een Voie Romeine. Ik volg deze tot voorbij een Mairie. Ik ga een dal in waar bij een beek een oude watermolen staat. Een onverhard pad leidt naar een huis waar een vrouw het terras aangeeft. Zij spreekt me aan met de bekende vragen: waar vandaan en waarheen? Ik antwoord en ga verder.
Door hoog gras bereik ik de kruising met de hoofdweg D766. Ik steek over en door uitgebreid akkerlandschap gaat het verder. Met een kleine pauze in de berm, loop tot ik naar Plumaudan. Voorbij de kerk is een Bar. Het is 12.00 uur als ik naar binnen ga. Ik lunch met de broodjes uit de rugzak en bestel wat te drinken. Het is nog 5,5 km naar de Chambre d’Hôte waar ik vannacht verblijf, dus heb ik tijd genoeg. Alle dorpelingen die binnen komen geven alle aanwezigen een hand en mij dus ook. Rond 13.30 uur vertrek ik en loop het dorp Plumaudan uit.
Door de weilanden met vee en de verschillende akkers loop ik in anderhalf uur naar Yvignac-la-Tour. De kerktoren is markant en zonder spits. In het dorp is weinig te beleven. Ik loop in zuidelijke richting het dorp uit. Rond 15.00 uur ben ik bij mijn onderkomen ‘le vau pitou’. De aardige vrouw (Catharine) die open doet geeft me wat fris te drinken. Ondertussen praten we aan de grote tafel over diverse zaken. Ik ga naar boven om te douchen en om te kleden. Omdat op de kamer geen internet is ga ik naar beneden. Samen met Catharine ga ik op zoek naar een adres voor morgenavond. Dan komt er een man binnen. Het blijkt Marc te zijn, een vriend van Katrien. Marc woont aan de noordkust van Bretagne. De tv gaat aan voor het nieuws. Frankrijk heeft een week na Nederland gestemd voor het Europees parlement. Catharine heeft ondertussen een maaltijd op tafel gezet. Het is niet standaard bij een Chambre d’Hôte. We tafelen uitgebreid (soep, artisjokken pasta en aardbeien) tot 21.30 uur. Ik dank Catharine en ga naar mijn kamer.
Hai Wim, ben je de verkeerde kant op gelopen? Die kerk staat net zo scheef als de toren van Pisa.