Dag in Morlaix & Aankomst Mariette

Ik sta om 8.00 uur op en ontbijt met koffie en pain au chocolat. Mariette meldt dat ze in de trein naar Morlaix zit. Ik ga een wandeling door de stad maken. Het is nog fris als ik de deur uit stap.

Er heerst stilte, vanwege de zondag zijn de meeste zaken gesloten. Ik maak een wandeling richting de spoorbrug door de smalle straat Rue Ange de Guernisac, met vele nu gesloten restaurants. Vlak voor de spoorbrug staat de kerk Eglise Saint Mélaine. Ik hoor door de openstaande deuren orgelmuziek en loop naar binnen. Voor de dienst die aanstaande is wordt op het orgel geoefend.

Ik loop daarna naar beneden en ga richting haven. Ik passeer de eerste bar die open is, maar het is voor mij nog te vroeg voor koffie. Bij de haven maak ik een foto en loop dan weer terug naar het appartement. Tegen 12.00 uur loop ik omhoog naar het station. Exact op de geplande tijd 12.08 uur stopt de trein waar Mariette in zit. Op het voorterrein van het station zien we elkaar en lopen dan samen de trappen af naar de stad. In ons appartement vieren we de komst van Mariette met een rood wijntje en Galette Breton.

Vervolgens lopen we de stad in en gaan lunchen bij crèperie Atipik Bilig. We nemen galette en drinken er – zoals hier gebruikelijk – cider (merk Sorre) uit wijde theekoppen bij. We lopen na de lunch naar de spoorbrug die de stad domineert en via een trapstraat omhoog naar de eerste bogenlaag. We kijken vanaf meer dan 20 meter hoogte over de stad. Aansluitend bezoeken we de oude tabaksfabriek die nu onder de naam La Manifacture wordt herontwikkeld tot een cultureel centrum. Opvallend is een prachtige, knap gemaakte ‘muurschildering’ op een trap.

Na een drankje in een bar in een van de fabriekshallen lopen we door naar de sluis en zien dat door het getij de rivier half droog ligt. Dat is de reden dat er zoveel jachtjes in de haven liggen. Wanneer we de sluis zijn overgestoken lopen we langs de andere oever terug naar het centrum. Bij het toeristenbureau vragen we hoe de boten de oceaan in kunnen komen. Bij vloed, twee keer per etmaal, blijkt het water wel 10 meter hoger te komen.

Vervolgens lopen we terug naar ons appartement om een appel te eten en wat te drinken en gaan dan de andere kant van de stad verkennen. We lopen eerst naar de Eglise St.Mathieu met een grote toren zonder spits. Op het Place Allende blijkt een Bretons Festival te zijn. We kijken hoe de bevolking, een grote groep in klederdracht, in lange rijen op maat met eentonige Bretonse zang mee golft. Aansluitend lopen we naar het Indiase restaurant Rajasthan, waar we rijst met twee soorten curry bestellen. Na het eten kijken we nog even bij het festival, dansen zelfs een tijdje mee, en gaan rond 21.30 uur naar ons apartement. Het was gezellig om weer samen te zijn.