Als ik om 7.30 uur buiten kom, is de drukte van de stad al volop gaande. Ik loop naar het Peace Memorial Parc. De zon is al warm. Op de centrale as van het park staat een monument voor de slachtoffers van de bom, in lijn met een eeuwige vlam. De as eindigt bij de Atomic Bomb Dome. Deze ruïne is, als een van de weinige, overeind gebleven. Men heeft besloten hem als herdenkingsmonument te laten staan. Nu staat hij op de werelderfgoedlijst van Unesco. Ik er laat het park en loop naar het kasteel. Uiteraard is dat ook volledig verdwenen door de bom. Eén toren is in 1958 herbouwd. Het bevat een tentoonstelling over de geschiedenis. Van de bovenste verdieping is er mooi uitzicht. Niet ver van het kasteel ligt het Art Museum. Ik ga er een bezoek brengen. Naast interessante Japanse schilders, hangen er ook impressionisten. Zelfs een wand vol vroeg werk van Picasso. De afdeling met historisch Japans materiaal ga ik snel doorheen. Na een uur ben in klaar. Ik wandel naar de Yunua Tuin. Ik had het op de kaart zien staan. Ik verwachte een mooie Japanse tuin, dat viel tegen. Wel een paar mooie priëlen. Ik ga naar de oever van de rivier. Op een bankje bewonder ik het stadsbeeld. Na een schetsje ga ik verder. Ik kom uit bij de Dome waar ik vanmorgen was. Een man vraagt of hij een foto moet maken. Ik vind het goed. Bij de volgende brug is een ijscafé. Ik neem een ijs en ga de Hondori galerij in. Een lange overdekte winkelstraat. Ik loop hem helemaal uit. Ik kom uit bij Starbucks. Ik er even binnen om wat te drinken. Het is op het heetst van de dag met 29 graden. Ik loop nog even door de uitgaand wijk, niet ver van het hotel. Dan wordt het tijd voor een biertje. Rond etenstijd loop ik een straat in en ontdekt een Duits restaurant. Ik ga er binnen en de Duitse kok verwelkomt me. Kartoffelsalat, zwiebelkuchen en bier, en dat in Japan. Na de maaltijd ga ik naar mijn kamer.

Klik hier voor de foto’s