Ondanks dat ik door niemand wordt gestoord, ben ik vroeg wakker. Zonder veel haast te maken sta ik op en doe de was. In de huiskamer van het studentenhuis is goede wifiverbinding. Ik werk de verslagen bij en plaats de foto’s op het net. Het is over 11.00 uur als ik naar de haven loop. Er is op een steiger een informatiepunt. Het blijkt meer een souvenirwinkel. Ik word er niet wijzer. Ik loop langs het strand en zie een groep ouderen onder leiding gymnastiekoefeningen doen op het strand. Via het station loop ik de stad in. Gijón is een echte stad met 280.000 inwoners. Het stedelijke leven is in volle gang in de lange avenues en de smalle straatjes er tussen. Nadat een willekeurige wandeling heb gemaakt kom ik uit bij een park waarbij een museum ligt, het Museo Nicanor Piñole. Het museum bevat een uitgebreide collectie van deze impressionistische schilder uit Gijón. Daarnaast is er een expositie van een karikaturist/striptekenaar. Ik ga er binnen en met name van Piñole ben ik onder de indruk. Weer buiten loop ik naar het Plaza Begonia. Daar ga ik op een terras wat drinken. Een man spreekt me aan met de vraag of ik nog een kamer zoek. Als dat niet nodig is vraagt nij of ik mee wil doen met een rondleiding. Als ik dat ook niet wil druipt hij af. Via een aantal winkelstraten kom ik bij het strand uit. Ik wandel over de boulevard die uitkomt uit bij het oude centrum. Daar loop ik naar een plein waar ik op een bank ga zitten en een schetsje maak. Het is begin van de avond als ik terug ga naar mijn kamer om wat te lezen en schrijven. Tegen 21.30 uur beginnen de terrassen bij de vele restaurants vol te lopen. Ik ga weer naar het plein en zoek een plek tussen de Spanjaarden. Ik bestel Croquetas en denk aan mijn moeder. Haar culinaire specialiteit was viskroketten maken.

Klik hier voor de foto’s.