Om 8.00 uur gaan we naar ontbijtbuffet in de grote eetzaal. Ook de Italiaanse pelgrims zijn aanwezig. We horen dat ze vandaag naar San Roman lopen omdat in Araia het Casa Rural gesloten is. Als we na het ontbijt e.e.a checken blijkt dat we hetzelfde moeten doen. Via Booking regelen we de laatste kamer in San Roman.

Rond 11.30 uur lopen we naar de basiliek. Boven de toegangsdeuren, ontworpen door Chillida, staan beelden van 14 apostelen gemaakt door Oteiza. Samen met de markante torens is het een bijzonder geheel. We zijn onder de indruk van de grote ruimte van de Basiliek. Achter het altaar is een van boven aangelicht retabel met moderne figuraties. Er is een uitsparing met een Mariabeeldje van 36 cm groot. De combinatie van natuurstenen muren met de warmbruine houten banken, vloeren, biechthokjes en balustrades is prachtig. Als er een geestelijke binnenkomt, vraagt Mariette wanneer de mis wordt opgedragen. Dat zou, als er gelovigen waren, om 12.00 uur zijn, maar er is geen mens, dus gaat de mis niet door. Van de geestelijke horen we dat er eind van de dag een dienst zal zijn voor een overleden Franciscaner broeder. We kijken even rond in de kerkelijke souvenirwinkel. Elk kwartier luidt de kerkklok zijn specifieke wijsje.

We lopen terug naar het hotel om te gaan lunchen. Er is een ander dagmenu. Na de lunch zitten we op de kamer te lezen en te schrijven. Rond 17.30 uur lopen we naar de basiliek. De familie en gasten verzamelen zich op het plein. Tegen 17.45 gaat iedereen de kerk in en neemt plaats. In het koor gaan de monniken zitten die allemaal witte pijen dragen. Om 18.00 begint de dienst, die geheel in het Baskisch verloopt. Op schermen staan de teksten, links in het Spaans en rechts in het Baskisch. Na een uur wordt de kist de kerk uitgedragen en is de dienst afgelopen. We lezen later dat er nog 21 broeders in dit klooster zijn (frailes franciscanos), die zich ook bezighouden met de Baskische taal en cultuur.

Om 20.30 gaan we weer naar het eetzaaltje, voor ons tweede menu del día vandaag (drie gangen à 14,50), voor ons geen probleem… Dit is de enige eetgelegenheid in deze klooster enclave. In het hostel konden we niet terecht want dat bleek deze dagen vol met een groep schoolkinderen. Alle tafeltjes in de eetzaal zijn dit keer bezet: er blijken veel hotelgasten te zijn vanwege een hardloopwedstrijd op de Aitxuri, de hoogste berg van Baskenland hier in de buurt (1551 m). We zitten er heel gezellig dit verslag af te schrijven.

[Show as slideshow]