Crolles – Barraux
Het ontbijt is voor mij klaargezet. Ik ben de enige gast. Na het ontbijt pak ik in en stap op. Ik loop naar het dichtstbijzijnde dorp. Ik stap op de bus en in Crolles stap ik uit. Er is voor de Mairie een markt gaande waardoor het druk is. Ik overweeg welke route ik zal lopen: beneden blijven en langs de weg lopen of omhoog gaan en over de hellingen blijven lopen. Het is droog maar koud. Ik kies ervoor om beneden te blijven. Na ruim 2 uur lopen, ben ik in Le Touvet. In dit dorp staan van die typisch Franse gebouwen uit de 19e eeuw. Veelal zijn dat scholen, kerken en Mairie’s. Ik loop de kerk binnen, een donker interieur met de attributen die de meeste dorpskerken hebben. Als ik even later weer buiten ben moet ik aan het licht wennen. In het dorpscafé drink ik koffie en eet de van het ontbijt meegenomen broodjes op. Daarna loop ik verder. Er volgt een onaangenaam stuk rechte weg zonder loopstrook. Even over 16.00 uur ben ik bij het enige hotel in de omgeving. Het maakt een verlaten indruk. Het hek is gesloten. Er staat wel een bestelbusje. Ik zie er een man in zitten. Ik probeer zijn aandacht te trekken. Hij reageert niet. Als ik aan de overkant van de weg een man in zijn tuin zie loop ik er heen en vraag of hij weet wat er met het hotel loos is. Hij weet het niet. We staan nog te praten als ik zie dat de man bij het hotel uit de auto komt. Ik loop er naar toe. Het blijkt een Tjech te zijn die alleen Tjechisch spreekt. Ik krijg hem wel zover dat hij de poort opent. Ik probeer de ingangsdeur van het hotel te openen. Deze is op slot. Dan ga ik achter het gebouw kijken. Als ik ook daar geen teken van leven zie, loop ik weer naar voren. Daar is een tweede Tjech opgedoken. Deze spreekt Engels. Hij vertelt dat er een Nederlandse vrouw binnen is. Hij laat me door de deur van zijn kamer naar binnen. Ik loop roepend door het gebouw tot ik de vrouw tref. Ze vertelt dat het hotel, waar ze sinds anderhalf jaar werkte, recent failliet is gegaan. Ze is bereid me toch een kamer en wat te eten te geven. Ook mag ik van haar computer gebruik maken om de ontbrekende foto’s op dropbox te zetten. Op mijn kamer schrijf ik nog wat en bekijk de route voor morgen.
We hopen dat je beter weer krijgt. Fijn dat alles goed gaat alleen balen dat je telefoon e.d. weg is.
Wij hebben ook veel regen gehad in Extremadura.
Het was zeker de moeite waard, prachtig landschap, veel oudheden.
Succes met de volgende etappes.
Groet, Bob en Len
hallo Bob en Len. Ja dat weer is behoorlijk van slag overal. Maar fijn dat Extremadura de moeite waard was. Gr