Het is 7.40 uur als ik mijn onderkomen verlaat en de regen in stap. Aan het eind van de straat is de bar. Bij koffie en een ‘cornetto chocolate’ wacht ik tot het wat minder regent. Na 2 koppen koffie verlaat ik de bar en loop richting station/centrum. Eerst ga ik op zoek naar een geldautomaat. Uiteindelijk vind ik die tegenover de bar waar ik gisteren heb geluncht.

De kerk die gisteren dicht was is nu open. Het interieur is extreem overdadig. Terug bij het station begint de zon te schijnen. Op weg naar de route foerageer ik nog even en ga rond 10.00 uur, langs wat flats en onder een snelweg door, Cassino uit. Al snel wordt het landelijk. Als de zon wat kracht krijgt, trek ik de jas uit en haal de hoes van de rugzak. Het is nu zo helder, dat ik voor het eerst de besneeuwde toppen van de Apennijnen zie.

Ik loop ontspannen de route tussen landelijk gebied. Om alle tuinen van vrijstaande huizen staan hoge hekken met daar achter keffertjes die aanslaan als je passeert. Als de weg wat omhoog loopt, kijk ik mooi terug op Cassino. Van de landweggetjes kom ik op een wat bredere weg die uitkomt bij een spoorlijn. De route blijft nu verder bij het spoor in de buurt. Ik kom praktisch geen mens tegen. Ook bij de huizen zie ik niemand. Door de heuvelachtige omgeving gaat de route op en neer. Af en toe passeer ik een kleine wijngaard maar het meest zie je olijfbomen. Ook zijn stukken helemaal niet ontgonnen. Regelmatig pauzeer ik even om van de omgeving te genieten.

Na een kleine 6 uur lopen ben ik in Mignano Monte Lungo. De eerste bar langs de hoofdweg ga ik binnen. De jonge vrouw achter de bar is in gesprek met een jongeman. Ik moet een mondkapje om doen en de temperatuur van mijn voorhoofd wordt gemeten. Ik bestel een bier. De twee gaan meteen weer met elkaar in gesprek. Ik kan maar beter mijn bier drinken tot de jongeman afscheid heeft genomen. Ik vraag dan aan de vrouw of ze een slaapplaats voor mij zou weten en laat de namen in de gids van Ben zien. Die zijn dicht of gesloten. Na wat zoeken op Google komt ze met de suggestie om een halfuur verder te lopen naar het Country House Salisu. Ik bedank haar en loop er heen.

Het maakt als ik er ben een verlaten indruk. Maar als ik aan het hek sta te rammelen verschijnt er een vrouw boven aan een trap. Ze roept iets en gaat naar binnen. Ik wacht in spanning af. En dan komt ze naar het hek. Ik vertel dat ik wil slapen en eten. Ze doet het hek open en ik mag binnenkomen. Ondertussen komt haar man aangelopen. Hij neemt me mee naar binnen en schrijft me in. Even later sta ik onder de douche van mijn kamer boven het restaurant. Om 19.30 uur kan ik beneden komen voor een maaltijd. Dit is weer zo’n toevalstreffer restat die je niet kunt bedenken. Het restaurant Salisu loop aardig vol terwijl ik er zit. Ik eet als primo een pasta en als secundo een vis. Na het eten ga ik op mijn kamer de route van morgen bekijken en daarna slapen.

Gelopen: Cassino – Mignano Monte Lungo 25.19 km

[Show as slideshow]